evangèli
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin evangelium (« évangile ») emprunté au grec ancien εὐαγγέλιον, euangélion (« bonne nouvelle »).
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
evangèli \e.βan.ˈd͡ʒɛ.li\ |
evangèlis \e.βan.ˈd͡ʒɛ.lis\ |
evangèli \e.βan.ˈd͡ʒɛ.li\ masculin (graphie normalisée)
Dérivés[modifier le wikicode]
- evangeliari (« évangéliaire »)
- evangelic (« évangélique »)
- evangelicament (« évangéliquement »)
- evangelisme (« évangélisme »)
- evangelista (« évangéliste »)
- evangelizacion (« évangélisation »)
- evangelizar (« évangéliser »)
- evangelizator (« évangélisateur »)
Prononciation[modifier le wikicode]
- Béarn (France) : écouter « evangèli [e.βan.ˈd͡ʒɛ.li] » (bon niveau)
- Béarn (France) : écouter « evangèli [e.βan.ˈd͡ʒɛ.li] » (bon niveau)
Références[modifier le wikicode]
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2