Aller au contenu

φρόνιμος

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Du grec ancien φρόνιμος, phrónimos.
cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif φρόνιμος φρόνιμη φρόνιμο
génitif φρόνιμου φρόνιμης φρόνιμου
accusatif φρόνιμο φρόνιμη φρόνιμο
vocatif φρόνιμε φρόνιμη φρόνιμο
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif φρόνιμοι φρόνιμες φρόνιμα
génitif φρόνιμων φρόνιμων φρόνιμων
accusatif φρόνιμους φρόνιμες φρόνιμα
vocatif φρόνιμοι φρόνιμες φρόνιμα

φρόνιμος (frónimos) \ˈfɾɔ.ni.mɔs\

  1. Raisonnable, sage, sensé.
De φρονέω.
cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif φρόνιμος φρόνιμος φρόνιμον
vocatif φρόνιμε φρόνιμε φρόνιμον
accusatif φρόνιμον φρόνιμον φρόνιμον
génitif φρονίμου φρονίμου φρονίμου
datif φρονίμ φρονίμ φρονίμ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif φρονίμω φρονίμω φρονίμω
vocatif φρονίμω φρονίμω φρονίμω
accusatif φρονίμω φρονίμω φρονίμω
génitif φρονίμοιν φρονίμοιν φρονίμοιν
datif φρονίμοιν φρονίμοιν φρονίμοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif φρόνιμοι φρόνιμοι φρόνιμα
vocatif φρόνιμοι φρόνιμοι φρόνιμα
accusatif φρονίμους φρονίμους φρόνιμα
génitif φρονίμων φρονίμων φρονίμων
datif φρονίμοις φρονίμοις φρονίμοις

φρόνιμος, phrónimos

  1. Sensé, qui a sa raison, qui est dans son bon sens.

Références

[modifier le wikicode]