μελαγχολικός

Grec

Étymologie

Du grec ancien μελαγχολικός, melankholikós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		μελαγχολικός		μελαγχολική		μελαγχολικό
génitif		μελαγχολικού		μελαγχολικής		μελαγχολικού
accusatif		μελαγχολικό		μελαγχολική		μελαγχολικό
vocatif		μελαγχολικέ		μελαγχολική		μελαγχολικό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		μελαγχολικοί		μελαγχολικές		μελαγχολικά
génitif		μελαγχολικών		μελαγχολικών		μελαγχολικών
accusatif		μελαγχολικούς		μελαγχολικές		μελαγχολικά
vocatif		μελαγχολικοί		μελαγχολικές		μελαγχολικά

μελαγχολικός (melankholikós) \mɛ.laŋ.xɔ.li.ˈkɔs\

1. Cafardeux, mélancolique.

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de μελάγχολος, melánkholos (« atrabilaire »), avec le suffixe -ικός, -ikós.

Nom commun

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		μελαγχολικός		μελαγχολική		μελαγχολικόν
vocatif		μελαγχολικέ		μελαγχολική		μελαγχολικόν
accusatif		μελαγχολικόν		μελαγχολικήν		μελαγχολικόν
génitif		μελαγχολικοῦ		μελαγχολικῆς		μελαγχολικοῦ
datif		μελαγχολικῷ		μελαγχολικῇ		μελαγχολικῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		μελαγχολικώ		μελαγχολικά		μελαγχολικώ
vocatif		μελαγχολικώ		μελαγχολικά		μελαγχολικώ
accusatif		μελαγχολικώ		μελαγχολικά		μελαγχολικώ
génitif		μελαγχολικοῖν		μελαγχολικαῖν		μελαγχολικοῖν
datif		μελαγχολικοῖν		μελαγχολικαῖν		μελαγχολικοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		μελαγχολικοί		μελαγχολικαί		μελαγχολικά
vocatif		μελαγχολικοί		μελαγχολικαί		μελαγχολικά
accusatif		μελαγχολικούς		μελαγχολικάς		μελαγχολικά
génitif		μελαγχολικῶν		μελαγχολικῶν		μελαγχολικῶν
datif		μελαγχολικοῖς		μελαγχολικαῖς		μελαγχολικοῖς

μελαγχολικός, melankholikós *\Prononciation ?\

1. Mélancolique.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

• μελαγχολία

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : μελαγχολικός
• Latin : melancholicus

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage