-ariá
Apparence
:
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du latin -arium ou du grec ancien. Dans la langue ancienne, l’accent était maintenu sur le i ; il est encore maintenu dans certains dialectes comme en aranais ou en niçois (qui le notent généralement -aria ; on trouve également la graphie -aría dans certains travaux normalisés sur le gascon).
Suffixe
[modifier le wikicode]-ariá (graphie normalisée)
- Suffixe qui forme des substantifs : noms d'établissements, de fermes, de métiers, de fonctions.
Variantes
[modifier le wikicode]Dérivés
[modifier le wikicode]Prononciation
[modifier le wikicode]Références
[modifier le wikicode]- Loís Alibèrt, (oc) Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Institut d’Estudis Occitans/Institut d’Estudis Catalans, 1976, ISBN 2-85910-274-4, p. 364
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage