ἔντομος

Grec ancien

Étymologie

De ἐν, en, « dans » et τέμνω, témnô, « couper ».

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἔντομος		ἔντομος		ἔντομον
vocatif		ἔντομε		ἔντομε		ἔντομον
accusatif		ἔντομον		ἔντομον		ἔντομον
génitif		ἔντομου		ἔντομου		ἔντομου
datif		ἔντομῳ		ἔντομῳ		ἔντομῳ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἔντομω		ἔντομω		ἔντομω
vocatif		ἔντομω		ἔντομω		ἔντομω
accusatif		ἔντομω		ἔντομω		ἔντομω
génitif		ἔντομοιν		ἔντομοιν		ἔντομοιν
datif		ἔντομοιν		ἔντομοιν		ἔντομοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἔντομοι		ἔντομοι		ἔντομα
vocatif		ἔντομοι		ἔντομοι		ἔντομα
accusatif		ἔντομους		ἔντομους		ἔντομα
génitif		ἔντομων		ἔντομων		ἔντομων
datif		ἔντομοις		ἔντομοις		ἔντομοις

ἔντομος, ος, ον [entomos]

1. Incisé, entaillé.

Dérivés

• ἔντομα « insectes »

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage