σχολαστικός

Grec

Étymologie

Du grec ancien σχολαστικός, skholastikós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		σχολαστικός		σχολαστική		σχολαστικό
génitif		σχολαστικού		σχολαστικής		σχολαστικού
accusatif		σχολαστικό		σχολαστική		σχολαστικό
vocatif		σχολαστικέ		σχολαστική		σχολαστικό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		σχολαστικοί		σχολαστικές		σχολαστικά
génitif		σχολαστικών		σχολαστικών		σχολαστικών
accusatif		σχολαστικούς		σχολαστικές		σχολαστικά
vocatif		σχολαστικοί		σχολαστικές		σχολαστικά

σχολαστικός, skholastikós \sxɔ.la.sti.ˈkɔs\

1. Scolastique.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de σχολαστής, skholastês, avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		σχολαστικός		σχολαστική		σχολαστικόν
vocatif		σχολαστικέ		σχολαστική		σχολαστικόν
accusatif		σχολαστικόν		σχολαστικήν		σχολαστικόν
génitif		σχολαστικοῦ		σχολαστικῆς		σχολαστικοῦ
datif		σχολαστικῷ		σχολαστικῇ		σχολαστικῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		σχολαστικώ		σχολαστικά		σχολαστικώ
vocatif		σχολαστικώ		σχολαστικά		σχολαστικώ
accusatif		σχολαστικώ		σχολαστικά		σχολαστικώ
génitif		σχολαστικοῖν		σχολαστικαῖν		σχολαστικοῖν
datif		σχολαστικοῖν		σχολαστικαῖν		σχολαστικοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		σχολαστικοί		σχολαστικαί		σχολαστικά
vocatif		σχολαστικοί		σχολαστικαί		σχολαστικά
accusatif		σχολαστικούς		σχολαστικάς		σχολαστικά
génitif		σχολαστικῶν		σχολαστικῶν		σχολαστικῶν
datif		σχολαστικοῖς		σχολαστικαῖς		σχολαστικοῖς

σχολαστικός, skholastikós *\Prononciation ?\ (superlatif : σχολαστικωτέρος)

1. Oisif.
   • ἴδιαι δὲ ταῖς σχολαστικωτέραις καὶ μᾶλλον εὐημερούσαις πόλεσιν, ἔτι δὲ φροντιζούσαις εὐκοσμίας, γυναικονομία νομοφυλακία παιδονομία γυμνασιαρχία, πρὸς δὲ τούτοις περὶ ἀγῶνας ἐπιμέλεια γυμνικοὺς καὶ Διονυσιακούς, κἂν εἴ τινας ἑτέρας συμβαίνει τοιαύτας γίνεσθαι θεωρίας. τούτων δ᾽ ἔνιαι φανερῶς εἰσιν οὐ δημοτικαὶ τῶν ἀρχῶν, οἷον γυναικονομία καὶ παιδονομία τοῖς γὰρ ἀπόροις ἀνάγκη χρῆσθαι καὶ γυναιξὶ καὶ παισὶν ὥσπερ ἀκολούθοις διὰ τὴν ἀδουλίαν. — (Aristote, La Politique)

     C’est surtout dans les cités plus paisibles, et oú d’ailleurs l’opulence générale n’empêche pas le bon ordre, qu’on établit des magistratures chargées de surveiller les femmes, les enfants, la tenue des gymnases, et d’y assurer l’exécution des lois. On peut citer encore les magistrats chargés de veiller aux jeux solennels, aux fêtes de Bacchus et à tous les objets de cette nature. Quelques-unes de ces magistratures sont évidemment contraires aux principes de la démocratie : par exemple, la surveillance des femmes et des enfants ; dans l’impossibilité d’avoir des esclaves, les pauvres sont forcés d’associer à leurs travaux leurs enfants et leurs femmes. — (traduction)

2. Scolastique, oiseux.

Dérivés

• σχολαστικόν (« loisir »)

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : σχολαστικός
• Latin : scholasticus

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
• « σχολαστικός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage