στρογγύλος

Grec ancien

Étymologie

De στραγγός, strángós (« tordu »).

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		στρογγύλος		στρογγύλη		στρογγύλον
vocatif		στρογγύλε		στρογγύλη		στρογγύλον
accusatif		στρογγύλον		στρογγύλην		στρογγύλον
génitif		στρογγύλου		στρογγύλης		στρογγύλου
datif		στρογγύλῳ		στρογγύλῃ		στρογγύλῳ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		στρογγύλω		στρογγύλα		στρογγύλω
vocatif		στρογγύλω		στρογγύλα		στρογγύλω
accusatif		στρογγύλω		στρογγύλα		στρογγύλω
génitif		στρογγύλοιν		στρογγύλαιν		στρογγύλοιν
datif		στρογγύλοιν		στρογγύλαιν		στρογγύλοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		στρογγύλοι		στρογγύλαι		στρογγύλα
vocatif		στρογγύλοι		στρογγύλαι		στρογγύλα
accusatif		στρογγύλους		στρογγύλας		στρογγύλα
génitif		στρογγύλων		στρογγύλων		στρογγύλων
datif		στρογγύλοις		στρογγύλαις		στρογγύλοις

στρογγύλος, strongúlos *\Prononciation ?\

1. Rond, arrondi, sphérique, circulaire.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

• στρογγύλλω, arrondir
• στρογγυλότης, rondeur

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : στρογγυλός
• Latin : strongyla

Références

• « στρογγύλος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage