οδοντικός

Grec

Étymologie

Du grec ancien ὀδούς, via son génitif ὀδόντος.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		οδοντικός		οδοντική		οδοντικό
génitif		οδοντικού		οδοντικής		οδοντικού
accusatif		οδοντικό		οδοντική		οδοντικό
vocatif		οδοντικέ		οδοντική		οδοντικό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		οδοντικοί		οδοντικές		οδοντικά
génitif		οδοντικών		οδοντικών		οδοντικών
accusatif		οδοντικούς		οδοντικές		οδοντικά
vocatif		οδοντικοί		οδοντικές		οδοντικά

οδοντικός

1. Dentaire.
   • Οδοντικό νήμα.

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

2. (Linguistique) Dental.
   • Τα οδοντικά σύμφωνα αποβάλλονται πριν το σίγμα.

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

   • Τα οδοντικά σύμφωνα είναι τα τ, δ, θ και ντ.

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)