νυκτερινός

Grec

Adjectif

νυκτερινός \Prononciation ?\

1. Variante de νυχτερινός.

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de νύκτερος, nútkeros (« de nuit »), avec le suffixe -ινός, -inós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		νυϰτερινός		νυϰτερινή		νυϰτερινόν
vocatif		νυϰτερινέ		νυϰτερινή		νυϰτερινόν
accusatif		νυϰτερινόν		νυϰτερινήν		νυϰτερινόν
génitif		νυϰτερινοῦ		νυϰτερινῆς		νυϰτερινοῦ
datif		νυϰτερινῷ		νυϰτερινῇ		νυϰτερινῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		νυϰτερινώ		νυϰτερινά		νυϰτερινώ
vocatif		νυϰτερινώ		νυϰτερινά		νυϰτερινώ
accusatif		νυϰτερινώ		νυϰτερινά		νυϰτερινώ
génitif		νυϰτερινοῖν		νυϰτεριναῖν		νυϰτερινοῖν
datif		νυϰτερινοῖν		νυϰτεριναῖν		νυϰτερινοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		νυϰτερινοί		νυϰτεριναί		νυϰτερινά
vocatif		νυϰτερινοί		νυϰτεριναί		νυϰτερινά
accusatif		νυϰτερινούς		νυϰτερινάς		νυϰτερινά
génitif		νυϰτερινῶν		νυϰτερινῶν		νυϰτερινῶν
datif		νυϰτερινοῖς		νυϰτεριναῖς		νυϰτερινοῖς

νυκτερινός, nukterinós

1. De nuit, nocturne.

Synonymes

• νυκτέριος

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
• « νυκτερινός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage