Aller au contenu

διάδοχος

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Du grec ancien διάδοχος, diádokhos.
cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif διάδοχος διάδοχη διάδοχο
génitif διάδοχου διάδοχης διάδοχου
accusatif διάδοχο διάδοχη διάδοχο
vocatif διάδοχε διάδοχη διάδοχο
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif διάδοχοι διάδοχες διάδοχα
génitif διάδοχων διάδοχων διάδοχων
accusatif διάδοχους διάδοχες διάδοχα
vocatif διάδοχοι διάδοχες διάδοχα

διάδοχος (dhiádhokhos) \ði.ˈa.ðɔ.xɔs\

  1. Qui succède.
    • Μετά την πολιτική κρίση όλοι αναρωτιούνται για το ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση.
Cas Singulier Pluriel
Nominatif ο  διάδοχος οι  διάδοχοι
Génitif του  διαδόχου των  διαδόχων
Accusatif τον  διάδοχο τους  διαδόχους
Vocatif διάδοχε διάδοχοι

διάδοχος (dhiádhokhos) \ði.ˈa.ðɔ.xɔs\ masculin

  1. Successeur.
  2. Héritier.
    • ο διάδοχος του θρόνου δολοφονήθηκε από έναν στασιαστή, ο οποίος βασίλεψε για ένα μόλις μήνα προτού ανατραπεί από το εξεγερμένο πλήθος
      Le prince héritier, etc.
Déverbal de διαδέχομαι, diadékhomai (« succéder »).

διάδοχος, diádokhos *\Prononciation ?\ masculin

  1. Successeur, suivant.
    • διάδοχος κακῶν κακοῖς
      un mal suivant un autre.
  2. Relai.
    • διάδοχοι ἐφοίτων
      travaillant sans relâche, en se relayant.

διάδοχος, diádokhos *\Prononciation ?\ masculin

  1. Successeur.
    • διάδοχος Κλεάνδρῳ

Dérivés dans d’autres langues

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]
Récupérée de « https://fr.wiktionary.org/w/index.php?title=διάδοχος&oldid=33391829 »