sukceso
Étymologie
[modifier le wikicode]- (Date à préciser) Composé de la racine sukces (« avoir du succès ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun
[modifier le wikicode]| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | sukceso \suk.ˈt͡se.so\ |
sukcesoj \suk.ˈt͡se.soj\ |
| Accusatif | sukceson \suk.ˈt͡se.son\ |
sukcesojn \suk.ˈt͡se.sojn\ |
sukceso \suk.ˈt͡se.so\
- Succès, résultat satisfaisant d’une action.
La mirinda sukceso de la Bulonja kongreso konvinkis la iniciatorojn de la Hilelismo, ke absoluta justeco, egaleco kaj frateco inter la popoloj en la praktiko estas plene ebla.
— (Louis-Lazare Zamenhof, Dogmoj de Hilelismo, 1906)Tie ĝi estis, sur la bordo de l’vojo. Al neniu ĝi apartenis. Li provis deŝiri ĝin kaj, surprizata, li ne povis. Kun tranĉilo en la mano li penis ĝin tranĉi, sen pli granda sukceso.
— (Pierre Louÿs, La Rozo Supernatura, 1902 → lire en ligne)- Elle était là, au bord de la route. Elle n’appartenait à personne. Il essaya de la cueillir, et, surpris, il n’y parvint pas. Son couteau à la main, il tenta de la couper, sans y réussir davantage.
Apparentés étymologiques
[modifier le wikicode]→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine sukces 
et la liste des dérivés de sukces.
Prononciation
[modifier le wikicode]- \suk.ˈt͡se.so\
- France (Île-de-France) : écouter « sukceso [Prononciation ?] »
Références
[modifier le wikicode]Bibliographie
[modifier le wikicode]- sukceso sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)