Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe provocar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) provocás
|
(tú) provocás
|
(vos) provocás
|
(él/ella/usted) provocás
|
(nosotros-as) provocás
|
(vosotros-as) provocás
|
(os) provocás
|
(ellos-as/ustedes) provocás
|
Imparfait
|
(yo) provocás
|
(tú) provocás
|
(vos) provocás
|
(él/ella/usted) provocás
|
(nosotros-as) provocás
|
(vosotros-as) provocás
|
(os) provocás
|
(ellos-as/ustedes) provocás
|
Passé simple
|
(yo) provocás
|
(tú) provocás
|
(vos) provocás
|
(él/ella/usted) provocás
|
(nosotros-as) provocás
|
(vosotros-as) provocás
|
(os) provocás
|
(ellos-as/ustedes) provocás
|
Futur simple
|
(yo) provocás
|
(tú) provocás
|
(vos) provocás
|
(él/ella/usted) provocás
|
(nosotros-as) provocás
|
(vosotros-as) provocás
|
(os) provocás
|
(ellos-as/ustedes) provocás
|
provocás \pɾo.βoˈkas\
- Deuxième personne du singulier (vos) du présent de l’indicatif de provocar.