multiplicitat
Apparence
Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en catalan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier le wikicode »).
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du latin multiplicitatem, accusatif de multiplicitas.
Nom commun
[modifier le wikicode]Singulier | Pluriel |
---|---|
multiplicitat \multiplisiˈtat\ |
multiplicitats \multiplisiˈtats\ |
multiplicitat [multiplisiˈtat] féminin
Prononciation
[modifier le wikicode]- Barcelone (Espagne) : écouter « multiplicitat [Prononciation ?] »
Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en occitan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier le wikicode »).
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du latin multiplicitatem, accusatif de multiplicitas.
Nom commun
[modifier le wikicode]Singulier | Pluriel |
---|---|
multiplicitat \myltiplisiˈtat\ |
multiplicitats \myltiplisiˈtats\ |
multiplicitat [myltiplisiˈtat] (graphie normalisée) féminin
Prononciation
[modifier le wikicode]- occitan moyen (languedocien standard, gascon) : [myltiplisiˈtat]
- provençal : [myltiplisiˈta]
- France (Béarn) : écouter « multiplicitat [Prononciation ?] »
Références
[modifier le wikicode]- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2