mendicaira
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]Nom commun
[modifier le wikicode]Singulier | Pluriel |
---|---|
mendicaira \mendiˈkajɾo̯\ |
mendicairas \mendiˈkajɾo̯s\ |
mendicaira \mendiˈkajɾo̯\ féminin (graphie normalisée) (pour un homme, on dit : mendicaire)
- Mendiante.
La mendicaira dança nusa dins los rais d'argent de la luna, risenta en sa pluèja d'estelas que te dessenhan lo camin, la patz, encara.
— (Franc Bardòu, La nuèit folzejada)- La mendiante danse nue dans les rayons d'argent de la lune, riante dans sa pluie d'étoiles qui te dessinent le chemin, la paix, aussi.
Variantes orthographiques
[modifier le wikicode]Synonymes
[modifier le wikicode]Prononciation
[modifier le wikicode]- Béarn (France) : écouter « mendicaira [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références
[modifier le wikicode]- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020