initiëren
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du français initier.
Verbe
[modifier le wikicode]initiëren \Prononciation ?\ transitif
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | initieer | initieerde |
jij | initieert | |
hij, zij, het | initieert | |
wij | initiëren | initieerden |
jullie | initiëren | |
zij | initiëren | |
u | initieert | initieerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | initiërend | geïnitieerd |
- Commencer, lancer, amorcer, instaurer, entamer, prendre l’initiative de, concevoir, mettre en œuvre, être à l’origine de.
- Iets initiëren.
- Entreprendre quelque chose.
Het Deense paviljoen is geïnitieerd door X.
- Le pavillon danois est dû à l’initiative de X., c’est X. qui a pris l’initiative du pavillon danois.
- Iets initiëren.
Synonymes
[modifier le wikicode]Apparentés étymologiques
[modifier le wikicode]Vocabulaire apparenté par le sens
[modifier le wikicode]Taux de reconnaissance
[modifier le wikicode]- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 94,0 % des Flamands,
- 96,5 % des Néerlandais.
Prononciation
[modifier le wikicode]- Pays-Bas : écouter « initiëren [Prononciation ?] »
Références
[modifier le wikicode]- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]