hizkuntza

Basque

Étymologie

Dérivé de hitz (« mot »), avec le suffixe -kuntza.

Nom commun

Déclinaison Nom inanimé Cas Indéfini Singulier Pluriel Absolutif hizkuntza hizkuntza hizkuntzak Ergatif hizkuntzak hizkuntzak hizkuntzek Datif hizkuntzari hizkuntzari hizkuntzei Génitif hizkuntzaren hizkuntzaren hizkuntzen Comitatif hizkuntzarekin hizkuntzarekin hizkuntzekin Bénéfactif hizkuntzarentzat hizkuntzarentzat hizkuntzentzat Causatif hizkuntzarengatik hizkuntzarengatik hizkuntzengatik Instrumental hizkuntzaz hizkuntzaz hizkuntzez Inessif hizkuntzatan hizkuntzan hizkuntzetan Locatif hizkuntzatako hizkuntzako hizkuntzetako Allatif hizkuntzatara hizkuntzara hizkuntzetara Terminatif hizkuntzataraino hizkuntzaraino hizkuntzetaraino Directif hizkuntzatarantz hizkuntzarantz hizkuntzetarantz Destinatif hizkuntzatarako hizkuntzarako hizkuntzetarako Ablatif hizkuntzatatik hizkuntzatik hizkuntzetatik Partitif hizkuntzarik — — Prolatif hizkuntzatzat — —

hizkuntza \is.k̻u̻n̻.tza\

1. (Linguistique) Langue, idiome.
   • Hizkuntza erromantzeak, langues romanes.
2. Language.

Synonymes

• lengoaia

Dérivés

• ama-hizkuntza
• berezko hizkuntza
• hizkuntza analitiko
• hizkuntza bizi
• hizkuntza flexibo
• hizkuntza gutxitu
• hizkuntza haurride
• hizkuntza hil
• hizkuntza malgukari
• hizkuntza minorizatu
• hizkuntza sintetiko
• hizkuntza-eskakizun
• hizkuntzalari
• hizkuntzalaritza aplikatu
• hizkuntzalaritza
• hizkuntza-uharte

Prononciation

• Espagne (Saint-Sébastien) : écouter « hizkuntza [Prononciation ?] »

Voir aussi

• hizkuntza sur l’encyclopédie Wikipédia (en basque)