enmendaseis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe enmendar
Subjonctif	Présent	que (yo) enmendaseis
		que (tú) enmendaseis
		que (vos) enmendaseis
		que (él/ella/usted) enmendaseis
		que (nosotros-as) enmendaseis
		que (vosotros-as) enmendaseis
		que (os) enmendaseis
		(ellos-as/ustedes) enmendaseis
	Imparfait (en -ra)	que (yo) enmendaseis
		que (tú) enmendaseis
		que (vos) enmendaseis
		que (él/ella/usted) enmendaseis
		que (nosotros-as) enmendaseis
		que (vosotros-as) enmendaseis
		que (os) enmendaseis
		(ellos-as/ustedes) enmendaseis
	Imparfait (en -se)	que (yo) enmendaseis
		que (tú) enmendaseis
		que (vos) enmendaseis
		que (él/ella/usted) enmendaseis
		que (nosotros-as) enmendaseis
		que (vosotros-as) enmendaseis
		que (os) enmendaseis
		(ellos-as/ustedes) enmendaseis
	Futur	que (yo) enmendaseis
		que (tú) enmendaseis
		que (vos) enmendaseis
		que (él/ella/usted) enmendaseis
		que (nosotros-as) enmendaseis
		que (vosotros-as) enmendaseis
		que (os) enmendaseis
		(ellos-as/ustedes) enmendaseis

enmendaseis \en.menˈda.seis\

1. Deuxième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de enmendar.

Prononciation

• Madrid : \en.menˈda.seis\
• Séville : \eŋ.meŋˈda.seih\
• Mexico, Bogota : \en.menˈda.s(ei)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \eŋ.meŋˈda.seih\
• Montevideo, Buenos Aires : \en.menˈda.seis\