enmendase

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe enmendar
Subjonctif	Présent	que (yo) enmendase
		que (tú) enmendase
		que (vos) enmendase
		que (él/ella/usted) enmendase
		que (nosotros-as) enmendase
		que (vosotros-as) enmendase
		que (os) enmendase
		(ellos-as/ustedes) enmendase
	Imparfait (en -ra)	que (yo) enmendase
		que (tú) enmendase
		que (vos) enmendase
		que (él/ella/usted) enmendase
		que (nosotros-as) enmendase
		que (vosotros-as) enmendase
		que (os) enmendase
		(ellos-as/ustedes) enmendase
	Imparfait (en -se)	que (yo) enmendase
		que (tú) enmendase
		que (vos) enmendase
		que (él/ella/usted) enmendase
		que (nosotros-as) enmendase
		que (vosotros-as) enmendase
		que (os) enmendase
		(ellos-as/ustedes) enmendase
	Futur	que (yo) enmendase
		que (tú) enmendase
		que (vos) enmendase
		que (él/ella/usted) enmendase
		que (nosotros-as) enmendase
		que (vosotros-as) enmendase
		que (os) enmendase
		(ellos-as/ustedes) enmendase

enmendase \en.menˈda.se\

1. Première personne du singulier de l’imparfait (en -se) du subjonctif de enmendar.
2. Troisième personne du singulier de l’imparfait (en -se) du subjonctif de enmendar.

Prononciation

• Madrid : \en.menˈda.se\
• Séville : \eŋ.meŋˈda.se\
• Mexico, Bogota : \en.menˈda.s(e)\
• Santiago du Chili, Caracas : \eŋ.meŋˈda.se\
• Montevideo, Buenos Aires : \en.menˈda.se\