Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe enmendar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) enmendaren
|
que (tú) enmendaren
|
que (vos) enmendaren
|
que (él/ella/usted) enmendaren
|
que (nosotros-as) enmendaren
|
que (vosotros-as) enmendaren
|
que (os) enmendaren
|
(ellos-as/ustedes) enmendaren
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) enmendaren
|
que (tú) enmendaren
|
que (vos) enmendaren
|
que (él/ella/usted) enmendaren
|
que (nosotros-as) enmendaren
|
que (vosotros-as) enmendaren
|
que (os) enmendaren
|
(ellos-as/ustedes) enmendaren
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) enmendaren
|
que (tú) enmendaren
|
que (vos) enmendaren
|
que (él/ella/usted) enmendaren
|
que (nosotros-as) enmendaren
|
que (vosotros-as) enmendaren
|
que (os) enmendaren
|
(ellos-as/ustedes) enmendaren
|
Futur
|
que (yo) enmendaren
|
que (tú) enmendaren
|
que (vos) enmendaren
|
que (él/ella/usted) enmendaren
|
que (nosotros-as) enmendaren
|
que (vosotros-as) enmendaren
|
que (os) enmendaren
|
(ellos-as/ustedes) enmendaren
|
enmendaren \en.menˈda.ɾen\
- Troisième personne du pluriel du futur du subjonctif de enmendar.