Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe enmendar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) enmendés
|
que (tú) enmendés
|
que (vos) enmendés
|
que (él/ella/usted) enmendés
|
que (nosotros-as) enmendés
|
que (vosotros-as) enmendés
|
que (os) enmendés
|
(ellos-as/ustedes) enmendés
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) enmendés
|
que (tú) enmendés
|
que (vos) enmendés
|
que (él/ella/usted) enmendés
|
que (nosotros-as) enmendés
|
que (vosotros-as) enmendés
|
que (os) enmendés
|
(ellos-as/ustedes) enmendés
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) enmendés
|
que (tú) enmendés
|
que (vos) enmendés
|
que (él/ella/usted) enmendés
|
que (nosotros-as) enmendés
|
que (vosotros-as) enmendés
|
que (os) enmendés
|
(ellos-as/ustedes) enmendés
|
Futur
|
que (yo) enmendés
|
que (tú) enmendés
|
que (vos) enmendés
|
que (él/ella/usted) enmendés
|
que (nosotros-as) enmendés
|
que (vosotros-as) enmendés
|
que (os) enmendés
|
(ellos-as/ustedes) enmendés
|
enmendés \en.menˈdes\
- Deuxième personne du singulier (vos) du présent du subjonctif de enmendar.