Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe constar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) constasen
|
que (tú) constasen
|
que (vos) constasen
|
que (él/ella/usted) constasen
|
que (nosotros-as) constasen
|
que (vosotros-as) constasen
|
que (os) constasen
|
(ellos-as/ustedes) constasen
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) constasen
|
que (tú) constasen
|
que (vos) constasen
|
que (él/ella/usted) constasen
|
que (nosotros-as) constasen
|
que (vosotros-as) constasen
|
que (os) constasen
|
(ellos-as/ustedes) constasen
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) constasen
|
que (tú) constasen
|
que (vos) constasen
|
que (él/ella/usted) constasen
|
que (nosotros-as) constasen
|
que (vosotros-as) constasen
|
que (os) constasen
|
(ellos-as/ustedes) constasen
|
Futur
|
que (yo) constasen
|
que (tú) constasen
|
que (vos) constasen
|
que (él/ella/usted) constasen
|
que (nosotros-as) constasen
|
que (vosotros-as) constasen
|
que (os) constasen
|
(ellos-as/ustedes) constasen
|
constasen \ko(n)sˈta.sen\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de constar.