Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe constar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) constares
|
que (tú) constares
|
que (vos) constares
|
que (él/ella/usted) constares
|
que (nosotros-as) constares
|
que (vosotros-as) constares
|
que (os) constares
|
(ellos-as/ustedes) constares
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) constares
|
que (tú) constares
|
que (vos) constares
|
que (él/ella/usted) constares
|
que (nosotros-as) constares
|
que (vosotros-as) constares
|
que (os) constares
|
(ellos-as/ustedes) constares
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) constares
|
que (tú) constares
|
que (vos) constares
|
que (él/ella/usted) constares
|
que (nosotros-as) constares
|
que (vosotros-as) constares
|
que (os) constares
|
(ellos-as/ustedes) constares
|
Futur
|
que (yo) constares
|
que (tú) constares
|
que (vos) constares
|
que (él/ella/usted) constares
|
que (nosotros-as) constares
|
que (vosotros-as) constares
|
que (os) constares
|
(ellos-as/ustedes) constares
|
constares \ko(n)sˈta.ɾes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du futur du subjonctif de constar.