Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe consensuar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) consensúa
|
(tú) consensúa
|
(vos) consensúa
|
(él/ella/usted) consensúa
|
(nosotros-as) consensúa
|
(vosotros-as) consensúa
|
(os) consensúa
|
(ellos-as/ustedes) consensúa
|
Imparfait
|
(yo) consensúa
|
(tú) consensúa
|
(vos) consensúa
|
(él/ella/usted) consensúa
|
(nosotros-as) consensúa
|
(vosotros-as) consensúa
|
(os) consensúa
|
(ellos-as/ustedes) consensúa
|
Passé simple
|
(yo) consensúa
|
(tú) consensúa
|
(vos) consensúa
|
(él/ella/usted) consensúa
|
(nosotros-as) consensúa
|
(vosotros-as) consensúa
|
(os) consensúa
|
(ellos-as/ustedes) consensúa
|
Futur simple
|
(yo) consensúa
|
(tú) consensúa
|
(vos) consensúa
|
(él/ella/usted) consensúa
|
(nosotros-as) consensúa
|
(vosotros-as) consensúa
|
(os) consensúa
|
(ellos-as/ustedes) consensúa
|
Impératif
|
Présent
|
(tú) consensúa
|
(vos) consensúa
|
(usted) consensúa
|
(nosotros-as) consensúa
|
(vosotros-as) consensúa
|
(os) consensúa
|
(ustedes) consensúa
|
consensúa \kon.senˈsu.a\
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de consensuar.
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’impératif de de consensuar.