Conjugaison:espagnol/consensuar

Conjugaison en espagnol
consensuar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1-uar}}

consensuar, verbe espagnol régulier du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	consensuar	[kon.senˈswaɾ]	haber	consensuado	[aˌβeɾ kon.senˈswa.ðo]
Gérondif	consensuando	[kon.senˈswan̪.do]	habiendo	consensuado	[aˌβjen.do kon.senˈswa.ðo]
Participe passé	consensuado	[kon.senˈswa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   consensúo [kon.senˈsu.o] (tú/vos)  ou (vos)   consensúas  consensuás [kon.senˈsu.as] [kon.sen.ˈswas] (él/ella/Ud.)   consensúa [kon.senˈsu.a] (nosostros-as)   consensuamos [kon.senˈswa.mos] (vosostros-as/os)   consensuáis [kon.senˈswai̯s] (ellos-as/Uds.)   consensúan [kon.senˈsu.an]	Passé composé (yo)   he consensuado [e kon.senˈswa.ðo] (tú/vos)   has consensuado [as kon.senˈswa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha consensuado [a kon.senˈswa.ðo] (nosotros-as)   hemos consensuado [ˈe.mos kon.senˈswa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis consensuado [a.ˈβejs kon.senˈswa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han consensuado [an kon.senˈswa.ðo]
Imparfait (yo)   consensuaba [kon.senˈswa.βa] (tú/vos)   consensuabas [kon.senˈswa.βas] (él/ella/Ud.)   consensuaba [kon.senˈswa.βa] (nosostros-as)   consensuábamos [kon.senˈswa.βa.mos] (vosostros-as/os)   consensuabais [kon.senˈswa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   consensuaban [kon.senˈswa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había consensuado [a.ˈβi.a kon.senˈswa.ðo] (tú/vos)   habías consensuado [a.ˈβi.as kon.senˈswa.ðo] (él/ella/Ud.)   había consensuado [a.ˈβi.a kon.senˈswa.ðo] (nosotros-as)   habíamos consensuado [a.ˈβi.a.mos kon.senˈswa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais consensuado [a.ˈβi.ajs kon.senˈswa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían consensuado [a.ˈβi.an kon.senˈswa.ðo]
Passé simple (yo)   consensué [kon.senˈswe] (tú/vos)   consensuaste [kon.senˈswas.te] (él/ella/Ud.)   consensuó [kon.sen.ˈswo] (nosostros-as)   consensuamos [kon.senˈswa.mos] (vosostros-as/os)   consensuasteis [kon.senˈswas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   consensuaron [kon.senˈswa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube consensuado [ˈu.βe kon.senˈswa.ðo] (tú/vos)   hubiste consensuado [u.ˈβi.ste kon.senˈswa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo consensuado [ˈu.βo kon.senˈswa.ðo] (nosotros-as)   hubimos consensuado [u.ˈβi.mos kon.senˈswa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis consensuado [u.ˈβi.stejs kon.senˈswa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron consensuado [u.ˈβje.ɾon kon.senˈswa.ðo]
Futur simple (yo)   consensuaré [kon.sen.swaˈɾe] (tú/vos)   consensuarás [kon.sen.swaˈɾas] (él/ella/Ud.)   consensuará [kon.sen.swaˈɾa] (nosostros-as)   consensuaremos [kon.sen.swaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   consensuaréis [kon.sen.swaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   consensuarán [kon.sen.swaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré consensuado [a.ˈβɾe kon.senˈswa.ðo] (tú/vos)   habrás consensuado [a.ˈβɾas kon.senˈswa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá consensuado [a.ˈβɾa kon.senˈswa.ðo] (nosotros-as)   habremos consensuado [a.ˈβɾe.mos kon.senˈswa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis consensuado [a.ˈβɾejs kon.senˈswa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán consensuado [a.ˈβɾan kon.senˈswa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   consensuaría [kon.sen.swaˈɾi.a] (tú/vos)   consensuarías [kon.sen.swaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   consensuaría [kon.sen.swaˈɾi.a] (nosostros-as)   consensuaríamos [kon.sen.swaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   consensuaríais [kon.sen.swaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   consensuarían [kon.sen.swaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría consensuado [a.ˈβɾi.a kon.senˈswa.ðo] (tú/vos)   habrías consensuado [a.ˈβɾi.as kon.senˈswa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría consensuado [a.ˈβɾi.a kon.senˈswa.ðo] (nosotros-as)   habríamos consensuado [a.ˈβɾi.a.mos kon.senˈswa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais consensuado [a.ˈβɾi.ajs kon.senˈswa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían consensuado [a.ˈβɾi.an kon.senˈswa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   consensúe [kon.senˈsu.e] (tú/vos)  ou (vos)   consensúes  consensués [kon.senˈsu.es] [kon.senˈswes] (él/ella/Ud.)   consensúe [kon.senˈsu.e] (nosostros-as)   consensuemos [kon.senˈswe.mos] (vosostros-as/os)   consensuéis [kon.sen.ˈswei̯s] (ellos-as/Uds.)   consensúen [kon.senˈsu.en]	Passé composé (yo)   haya consensuado [ˈa.ja kon.senˈswa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas consensuado  hayás consensuado [ˈa.jas kon.senˈswa.ðo] [a.ˈjas kon.senˈswa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya consensuado [ˈa.ja kon.senˈswa.ðo] (nosotros-as)   hayamos consensuado [a.ˈja.mos kon.senˈswa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis consensuado [a.ˈjajs kon.senˈswa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan consensuado [ˈa.jan kon.senˈswa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   consensuara [kon.senˈswa.ɾa] (tú/vos)   consensuaras [kon.senˈswa.ɾas] (él/ella/Ud.)   consensuara [kon.senˈswa.ɾa] (nosostros-as)   consensuáramos [kon.senˈswa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   consensuarais [kon.senˈswa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   consensuaran [kon.senˈswa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera consensuado [u.ˈβje.ɾa kon.senˈswa.ðo] (tú/vos)   hubieras consensuado [u.ˈβje.ɾas kon.senˈswa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera consensuado [u.ˈβje.ɾa kon.senˈswa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos consensuado [u.ˈβje.ɾa.mos kon.senˈswa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais consensuado [u.ˈβje.ɾajs kon.senˈswa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran consensuado [u.ˈβje.ɾan kon.senˈswa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   consensuase [kon.senˈswa.se] (tú/vos)   consensuases [kon.senˈswa.ses] (él/ella/Ud.)   consensuase [kon.senˈswa.se] (nosostros-as)   consensuásemos [kon.senˈswa.se.mos] (vosostros-as/os)   consensuaseis [kon.senˈswa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   consensuasen [kon.senˈswa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese consensuado [u.ˈβje.se kon.senˈswa.ðo] (tú/vos)   hubieses consensuado [u.ˈβje.ses kon.senˈswa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese consensuado [u.ˈβje.se kon.senˈswa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos consensuado [u.ˈβje.se.mos kon.senˈswa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis consensuado [u.ˈβje.sejs kon.senˈswa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen consensuado [u.ˈβje.sen kon.senˈswa.ðo]
Futur (yo)   consensuare [kon.senˈswa.ɾe] (tú/vos)   consensuares [kon.senˈswa.ɾes] (él/ella/Ud.)   consensuare [kon.senˈswa.ɾe] (nosostros-as)   consensuáremos [kon.senˈswa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   consensuareis [kon.senˈswa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   consensuaren [kon.senˈswa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere consensuado [u.ˈβje.ɾe kon.senˈswa.ðo] (tú/vos)   hubieres consensuado [u.ˈβje.ɾes kon.senˈswa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere consensuado [u.ˈβje.ɾe kon.senˈswa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos consensuado [u.ˈβje.ɾe.mos kon.senˈswa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis consensuado [u.ˈβje.ɾejs kon.senˈswa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren consensuado [u.ˈβje.ɾen kon.senˈswa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   consensúa  consensuá [kon.senˈsu.a] [kon.senˈswa] (usted)   consensúe [kon.senˈsu.e] (nosostros-as)   consensuemos [kon.senˈswe.mos] (vosostros-as)   consensuad [kon.senˈswad] (ustedes)   consensúen [kon.senˈsu.en]