| Voir la conjugaison du verbe conciliar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que (yo) conciliaren |
| que (tú) conciliaren | ||
| que (vos) conciliaren | ||
| que (él/ella/usted) conciliaren | ||
| que (nosotros-as) conciliaren | ||
| que (vosotros-as) conciliaren | ||
| que (os) conciliaren | ||
| (ellos-as/ustedes) conciliaren | ||
| Imparfait (en -ra) | que (yo) conciliaren | |
| que (tú) conciliaren | ||
| que (vos) conciliaren | ||
| que (él/ella/usted) conciliaren | ||
| que (nosotros-as) conciliaren | ||
| que (vosotros-as) conciliaren | ||
| que (os) conciliaren | ||
| (ellos-as/ustedes) conciliaren | ||
| Imparfait (en -se) | que (yo) conciliaren | |
| que (tú) conciliaren | ||
| que (vos) conciliaren | ||
| que (él/ella/usted) conciliaren | ||
| que (nosotros-as) conciliaren | ||
| que (vosotros-as) conciliaren | ||
| que (os) conciliaren | ||
| (ellos-as/ustedes) conciliaren | ||
| Futur | que (yo) conciliaren | |
| que (tú) conciliaren | ||
| que (vos) conciliaren | ||
| que (él/ella/usted) conciliaren | ||
| que (nosotros-as) conciliaren | ||
| que (vosotros-as) conciliaren | ||
| que (os) conciliaren | ||
| (ellos-as/ustedes) conciliaren | ||
conciliaren \kon.θiˈlja.ɾen\
