apologeticum
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- Neutre du grec ancien ἀπολογητικός, apologêtikós (« défensif »).
Nom commun
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | apologeticum | apologetica |
Vocatif | apologeticum | apologetica |
Accusatif | apologeticum | apologetica |
Génitif | apologeticī | apologeticōrum |
Datif | apologeticō | apologeticīs |
Ablatif | apologeticō | apologeticīs |
apologeticum \Prononciation ?\ neutre
- Apologie, apologétique.
Commentaria dicta, quasi cum mente. Sunt enim interpretationes, ut commenta iuris, coninienta Evangelii. Apologeticum est excusatio, in quo solent quidam accusantibus respondere. In defensione enim aut negatione sola positum est; et est nomen Graecum. Panegyricum est licentiosum et lasciviosum genus dicendi in laudibus regum, in cuius conpositione homines multis mendaciis adulantur. Quod malum a Graecis exortum est, quorum levitas instructa dicendi facultate et copia incredibili multas mendaciorum nebulas suscitavit.
— (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX, 6, 8, 6-7)
Synonymes
[modifier le wikicode]Apparentés étymologiques
[modifier le wikicode]Références
[modifier le wikicode]- « apologeticum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage