excusatio
Étymologie
[modifier le wikicode]Nom commun
[modifier le wikicode]| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | excusatio | excusationēs |
| Vocatif | excusatio | excusationēs |
| Accusatif | excusationem | excusationēs |
| Génitif | excusationis | excusationum |
| Datif | excusationī | excusationibus |
| Ablatif | excusationĕ | excusationibus |
excusatio \Prononciation ?\ féminin
- Excuse, action d'excuser.
Commentaria dicta, quasi cum mente. Sunt enim interpretationes, ut commenta iuris, coninienta Evangelii. Apologeticum est excusatio, in quo solent quidam accusantibus respondere. In defensione enim aut negatione sola positum est; et est nomen Graecum. Panegyricum est licentiosum et lasciviosum genus dicendi in laudibus regum, in cuius conpositione homines multis mendaciis adulantur. Quod malum a Graecis exortum est, quorum levitas instructa dicendi facultate et copia incredibili multas mendaciorum nebulas suscitavit.
— (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX, 6, 8, 6-7)
Références
[modifier le wikicode]- « excusatio », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage