absoluta

Catalan


Nombre	Singulier	Pluriel
Masculin	absolut \Prononciation ?\	absoluts \Prononciation ?\
Féminin	absoluta \Prononciation ?\	absolutes \Prononciation ?\

absoluta \Prononciation ?\ féminin


Genre	Singulier	Pluriel
Masculin	absoluto \aβ.soˈlu.to\	absolutos \aβ.soˈlu.tos\
Féminin	absoluta \aβ.soˈlu.ta\	absolutas \aβ.soˈlu.tas\

absoluta \aβ.soˈlu.ta\

(Date à préciser) Composé de la racine absolut (« absolu ») et de la finale -a (adjectif)^[1].

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	absoluta \ab.so.ˈlu.ta\	absolutaj \ab.so.ˈlu.taj\
Accusatif	absolutan \ab.so.ˈlu.tan\	absolutajn \ab.so.ˈlu.tajn\

absoluta \ab.so.ˈlu.ta\

Absolu, pur, parfait, complet, véritable.
- Kiam mi maldormiĝis kaj malfermis la okulojn, ĉirkaŭ mi estis absoluta mallumo. — (Nikolaï Afrikanovitch Borovko, El la tombo, dans La Esperantisto, 1892, pp.103-108 → lire en ligne)
  La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (vérifié)
absoluta sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
absoluta sur le site Reta-vortaro.de (RV)
Racine "absoluta" présente dans la 1a Oficiala Aldono de 1909 fondamentalisée par la 7a Oficiala Aldono (R de l’Akademio de Esperanto).

Du français absolu.

absoluta \ab.sɔ.ˈlu.ta\

absoluta \ɐb.su.lˈu.tɐ\ (Lisbonne) \a.bə.so.lˈu.tə\ (São Paulo)

absoluta \Prononciation ?\ masculin inanimé