Conjugaison:français/désalanguir
Apparence
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Conjugaison en français |
---|
désalanguir |
Verbe du deuxième groupe, conjugué comme {{fr-conj-2}} |
Conjugaison de désalanguir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Impératif
|
|
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Conjugaison en français |
---|
se désalanguir |
Verbe du deuxième groupe, conjugué comme {{fr-conj-2}} |
Conjugaison de se désalanguir, verbe réfléchi du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
Mode | Présent | Passé | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitif | se | désalanguir | \sə de.za.lɑ̃.ɡiʁ\ | s’être | désalangui | \s‿ɛtʁ de.za.lɑ̃.ɡi\ |
Gérondif | en se | désalanguissant | \ɑ̃ sə de.za.lɑ̃.ɡi.sɑ̃\ | en s’étant | désalangui | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃ de.za.lɑ̃.ɡi\ |
Participe | désalanguissant | \de.za.lɑ̃.ɡi.sɑ̃\ | désalangui | \de.za.lɑ̃.ɡi\ |
Indicatif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Impératif
|
|