Conjugaison:français/défarcir
Apparence
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Conjugaison en français |
---|
défarcir |
Verbe du deuxième groupe, conjugué comme {{fr-conj-2}} |
Conjugaison de défarcir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Impératif
|
|
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Conjugaison en français |
---|
se défarcir |
Verbe du deuxième groupe, conjugué comme {{fr-conj-2}} |
Conjugaison de se défarcir, verbe réfléchi du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
Mode | Présent | Passé | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitif | se | défarcir | \sə de.faʁ.siʁ\ | s’être | défarci | \s‿ɛtʁ de.faʁ.si\ |
Gérondif | en se | défarcissant | \ɑ̃ sə de.faʁ.si.sɑ̃\ | en s’étant | défarci | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃ de.faʁ.si\ |
Participe | défarcissant | \de.faʁ.si.sɑ̃\ | défarci | \de.faʁ.si\ |
Indicatif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Impératif
|
|