Aller au contenu

Conjugaison:français/crinquer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
crinquer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de crinquer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  crinque \ʒə  kʁɛ̃k\
tu  crinques \ty  kʁɛ̃k\
il/elle/on  crinque \[il/ɛl/ɔ̃]  kʁɛ̃k\
nous  crinquons \nu  kʁɛ̃.kɔ̃\
vous  crinquez \vu  kʁɛ̃.ke\
ils/elles  crinquent \[il/ɛl]  kʁɛ̃k\
Passé composé
j’ai  crinqué  \ʒ‿e kʁɛ̃.ke\
tu as  crinqué  \ty a kʁɛ̃.ke\
il/elle/on a  crinqué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a kʁɛ̃.ke\
nous avons  crinqué  \nu.z‿a.vɔ̃ kʁɛ̃.ke\
vous avez  crinqué  \vu.z‿a.ve kʁɛ̃.ke\
ils/elles ont  crinqué  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ kʁɛ̃.ke\
Imparfait
je  crinquais \ʒə  kʁɛ̃.kɛ\
tu  crinquais \ty  kʁɛ̃.kɛ\
il/elle/on  crinquait \[il/ɛl/ɔ̃]  kʁɛ̃.kɛ\
nous  crinquions \nu  kʁɛ̃.kjɔ̃\
vous  crinquiez \vu  kʁɛ̃.kje\
ils/elles  crinquaient \[il/ɛl]  kʁɛ̃.kɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  crinqué  \ʒ‿a.vɛ kʁɛ̃.ke\
tu avais  crinqué  \ty a.vɛ kʁɛ̃.ke\
il/elle/on avait  crinqué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ kʁɛ̃.ke\
nous avions  crinqué  \nu.z‿a.vjɔ̃ kʁɛ̃.ke\
vous aviez  crinqué  \vu.z‿a.vje kʁɛ̃.ke\
ils/elles avaient  crinqué  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ kʁɛ̃.ke\
Passé simple
je  crinquai \ʒə  kʁɛ̃.ke\
tu  crinquas \ty  kʁɛ̃.ka\
il/elle/on  crinqua \[il/ɛl/ɔ̃]  kʁɛ̃.ka\
nous  crinquâmes \nu  kʁɛ̃.kam\
vous  crinquâtes \vu  kʁɛ̃.kat\
ils/elles  crinquèrent \[il/ɛl]  kʁɛ̃.kɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  crinqué  \ʒ‿y kʁɛ̃.ke\
tu eus  crinqué  \ty y kʁɛ̃.ke\
il/elle/on eut  crinqué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kʁɛ̃.ke\
nous eûmes  crinqué  \nu.z‿ym kʁɛ̃.ke\
vous eûtes  crinqué  \vu.z‿yt kʁɛ̃.ke\
ils/elles eurent  crinqué  \[i/ɛ]l.z‿yʁ kʁɛ̃.ke\
Futur simple
je  crinquerai \ʒə  kʁɛ̃.k(ə.)ʁe\
tu  crinqueras \ty  kʁɛ̃.k(ə.)ʁa\
il/elle/on  crinquera \[il/ɛl/ɔ̃]  kʁɛ̃.k(ə.)ʁa\
nous  crinquerons \nu  kʁɛ̃.k(ə.)ʁɔ̃\
vous  crinquerez \vu  kʁɛ̃.k(ə.)ʁe\
ils/elles  crinqueront \[il/ɛl]  kʁɛ̃.k(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  crinqué  \ʒ‿o.ʁe kʁɛ̃.ke\
tu auras  crinqué  \ty o.ʁa kʁɛ̃.ke\
il/elle/on aura  crinqué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa kʁɛ̃.ke\
nous aurons  crinqué  \nu.z‿o.ʁɔ̃ kʁɛ̃.ke\
vous aurez  crinqué  \vu.z‿o.ʁe kʁɛ̃.ke\
ils/elles auront  crinqué  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ kʁɛ̃.ke\

Subjonctif

Présent
que je  crinque \kə ʒə  kʁɛ̃k\
que tu  crinques \kə ty  kʁɛ̃k\
qu’il/elle/on  crinque \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kʁɛ̃k\
que nous  crinquions \kə nu  kʁɛ̃.kjɔ̃\
que vous  crinquiez \kə vu  kʁɛ̃.kje\
qu’ils/elles  crinquent \k‿[il/ɛl]  kʁɛ̃k\
Passé
que j’aie  crinqué  \kə ʒ‿ɛ kʁɛ̃.ke\
que tu aies  crinqué  \kə ty ɛ kʁɛ̃.ke\
qu’il/elle/on ait  crinqué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ kʁɛ̃.ke\
que nous ayons  crinqué  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ kʁɛ̃.ke\
que vous ayez  crinqué  \kə vu.z‿ɛ.je kʁɛ̃.ke\
qu’ils/elles aient  crinqué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ kʁɛ̃.ke\
Imparfait
que je  crinquasse \kə ʒə  kʁɛ̃.kas\
que tu  crinquasses \kə ty  kʁɛ̃.kas\
qu’il/elle/on  crinquât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kʁɛ̃.ka\
que nous  crinquassions \kə nu  kʁɛ̃.ka.sjɔ̃\
que vous  crinquassiez \kə vu  kʁɛ̃.ka.sje\
qu’ils/elles  crinquassent \k‿[il/ɛl]  kʁɛ̃.kas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  crinqué  \kə ʒ‿ys kʁɛ̃.ke\
que tu eusses  crinqué  \kə ty ys kʁɛ̃.ke\
qu’il/elle/on eût  crinqué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kʁɛ̃.ke\
que nous eussions  crinqué  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ kʁɛ̃.ke\
que vous eussiez  crinqué  \kə vu.z‿y.sje kʁɛ̃.ke\
qu’ils/elles eussent  crinqué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys kʁɛ̃.ke\

Conditionnel

Impératif

Présent
  crinque  \kʁɛ̃k\
  crinquons  \kʁɛ̃.kɔ̃\
  crinquez  \kʁɛ̃.ke\
Passé
 aie  crinqué   \ɛ kʁɛ̃.ke\ 
 ayons  crinqué   \ɛ.jɔ̃ kʁɛ̃.ke\ 
 ayez  crinqué   \ɛ.je kʁɛ̃.ke\