Aller au contenu

Conjugaison:français/anordir

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
anordir
Verbe du deuxième groupe,
conjugué comme {{fr-conj-2}}

Conjugaison de anordir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ anordis \ʒ‿ a.nɔʁ.di\
tu  anordis \ty  a.nɔʁ.di\
il/elle/on  anordit \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.nɔʁ.di\
nous  anordissons \nu.z‿ a.nɔʁ.di.sɔ̃\
vous  anordissez \vu.z‿ a.nɔʁ.di.se\
ils/elles  anordissent \[il/ɛl].z‿ a.nɔʁ.dis\
Passé composé
j’ai  anordi  \ʒ‿e a.nɔʁ.di\
tu as  anordi  \ty a.z‿a.nɔʁ.di\
il/elle/on a  anordi  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.nɔʁ.di\
nous avons  anordi  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.nɔʁ.di\
vous avez  anordi  \vu.z‿a.ve.z‿a.nɔʁ.di\
ils/elles ont  anordi  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.nɔʁ.di\
Imparfait
j’ anordissais \ʒ‿ a.nɔʁ.di.sɛ\
tu  anordissais \ty  a.nɔʁ.di.sɛ\
il/elle/on  anordissait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.nɔʁ.di.sɛ\
nous  anordissions \nu.z‿ a.nɔʁ.di.sjɔ̃\
vous  anordissiez \vu.z‿ a.nɔʁ.di.sje\
ils/elles  anordissaient \[il/ɛl].z‿ a.nɔʁ.di.sɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  anordi  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.nɔʁ.di\
tu avais  anordi  \ty a.vɛ.z‿a.nɔʁ.di\
il/elle/on avait  anordi  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.nɔʁ.di\
nous avions  anordi  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.nɔʁ.di\
vous aviez  anordi  \vu.z‿a.vje.z‿a.nɔʁ.di\
ils/elles avaient  anordi  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.nɔʁ.di\
Passé simple
j’ anordis \ʒ‿ a.nɔʁ.di\
tu  anordis \ty  a.nɔʁ.di\
il/elle/on  anordit \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.nɔʁ.di\
nous  anordîmes \nu.z‿ a.nɔʁ.dim\
vous  anordîtes \vu.z‿ a.nɔʁ.dit\
ils/elles  anordirent \[il/ɛl].z‿ a.nɔʁ.diʁ\
Passé antérieur
j’eus  anordi  \ʒ‿y.z‿a.nɔʁ.di\
tu eus  anordi  \ty y.z‿a.nɔʁ.di\
il/elle/on eut  anordi  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.nɔʁ.di\
nous eûmes  anordi  \nu.z‿ym.z‿a.nɔʁ.di\
vous eûtes  anordi  \vu.z‿yt.z‿a.nɔʁ.di\
ils/elles eurent  anordi  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.nɔʁ.di\
Futur simple
j’ anordirai \ʒ‿ a.nɔʁ.di.ʁe\
tu  anordiras \ty  a.nɔʁ.di.ʁa\
il/elle/on  anordira \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.nɔʁ.di.ʁa\
nous  anordirons \nu.z‿ a.nɔʁ.di.ʁɔ̃\
vous  anordirez \vu.z‿ a.nɔʁ.di.ʁe\
ils/elles  anordiront \[il/ɛl].z‿ a.nɔʁ.di.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  anordi  \ʒ‿o.ʁe a.nɔʁ.di\
tu auras  anordi  \ty o.ʁa.z‿a.nɔʁ.di\
il/elle/on aura  anordi  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.nɔʁ.di\
nous aurons  anordi  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.nɔʁ.di\
vous aurez  anordi  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.nɔʁ.di\
ils/elles auront  anordi  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.nɔʁ.di\

Subjonctif

Présent
que j’ anordisse \kə ʒ‿ a.nɔʁ.dis\
que tu  anordisses \kə ty  a.nɔʁ.dis\
qu’il/elle/on  anordisse \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.nɔʁ.dis\
que nous  anordissions \kə nu.z‿ a.nɔʁ.di.sjɔ̃\
que vous  anordissiez \kə vu.z‿ a.nɔʁ.di.sje\
qu’ils/elles  anordissent \k‿[il/ɛl].z‿ a.nɔʁ.dis\
Passé
que j’aie  anordi  \kə ʒ‿ɛ a.nɔʁ.di\
que tu aies  anordi  \kə ty ɛ.z‿a.nɔʁ.di\
qu’il/elle/on ait  anordi  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.nɔʁ.di\
que nous ayons  anordi  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.nɔʁ.di\
que vous ayez  anordi  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.nɔʁ.di\
qu’ils/elles aient  anordi  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.nɔʁ.di\
Imparfait
que j’ anordisse \kə ʒ‿ a.nɔʁ.dis\
que tu  anordisses \kə ty  a.nɔʁ.dis\
qu’il/elle/on  anordît \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.nɔʁ.di\
que nous  anordissions \kə nu.z‿ a.nɔʁ.di.sjɔ̃\
que vous  anordissiez \kə vu.z‿ a.nɔʁ.di.sje\
qu’ils/elles  anordissent \k‿[il/ɛl].z‿ a.nɔʁ.dis\
Plus-que-parfait
que j’eusse  anordi  \kə ʒ‿ys a.nɔʁ.di\
que tu eusses  anordi  \kə ty ys.z‿a.nɔʁ.di\
qu’il/elle/on eût  anordi  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.nɔʁ.di\
que nous eussions  anordi  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.nɔʁ.di\
que vous eussiez  anordi  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.nɔʁ.di\
qu’ils/elles eussent  anordi  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.nɔʁ.di\

Conditionnel

Impératif

Présent
  anordis  \a.nɔʁ.di\
  anordissons  \a.nɔʁ.di.sɔ̃\
  anordissez  \a.nɔʁ.di.se\
Passé
 aie  anordi   \ɛ a.nɔʁ.di\ 
 ayons  anordi   \ɛ.jɔ̃.z‿a.nɔʁ.di\ 
 ayez  anordi   \ɛ.je.z‿a.nɔʁ.di\