Aller au contenu

Conjugaison:français/abbécher

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
abbécher
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-é*er}}

Conjugaison de abbécher, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Note : Les rectifications de 1990 permettent d’écrire au futur et conditionnel abbèch- au lieu de abbéch-

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  abbèche \ʒə  a.bɛʃ\
tu  abbèches \ty  a.bɛʃ\
il/elle/on  abbèche \[il/ɛl/ɔ̃]  a.bɛʃ\
nous  abbéchons \nu  a.be.ʃɔ̃\
vous  abbéchez \vu  a.be.ʃe\
ils/elles  abbèchent \[il/ɛl]  a.bɛʃ\
Passé composé
j’ai  abbéché  \ʒ‿e a.be.ʃe\
tu as  abbéché  \ty a a.be.ʃe\
il/elle/on a  abbéché  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a a.be.ʃe\
nous avons  abbéché  \nu.z‿a.vɔ̃ a.be.ʃe\
vous avez  abbéché  \vu.z‿a.ve a.be.ʃe\
ils/elles ont  abbéché  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ a.be.ʃe\
Imparfait
je  abbéchais \ʒə  a.be.ʃɛ\
tu  abbéchais \ty  a.be.ʃɛ\
il/elle/on  abbéchait \[il/ɛl/ɔ̃]  a.be.ʃɛ\
nous  abbéchions \nu  a.be.ʃjɔ̃\
vous  abbéchiez \vu  a.be.ʃje\
ils/elles  abbéchaient \[il/ɛl]  a.be.ʃɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  abbéché  \ʒ‿a.vɛ a.be.ʃe\
tu avais  abbéché  \ty a.vɛ a.be.ʃe\
il/elle/on avait  abbéché  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ a.be.ʃe\
nous avions  abbéché  \nu.z‿a.vjɔ̃ a.be.ʃe\
vous aviez  abbéché  \vu.z‿a.vje a.be.ʃe\
ils/elles avaient  abbéché  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ a.be.ʃe\
Passé simple
je  abbéchai \ʒə  a.be.ʃe\
tu  abbéchas \ty  a.be.ʃa\
il/elle/on  abbécha \[il/ɛl/ɔ̃]  a.be.ʃa\
nous  abbéchâmes \nu  a.be.ʃam\
vous  abbéchâtes \vu  a.be.ʃat\
ils/elles  abbéchèrent \[il/ɛl]  a.be.ʃɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  abbéché  \ʒ‿y a.be.ʃe\
tu eus  abbéché  \ty y a.be.ʃe\
il/elle/on eut  abbéché  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y a.be.ʃe\
nous eûmes  abbéché  \nu.z‿ym a.be.ʃe\
vous eûtes  abbéché  \vu.z‿yt a.be.ʃe\
ils/elles eurent  abbéché  \[i/ɛ]l.z‿yʁ a.be.ʃe\
Futur simple
je  abbécherai ou abbècherai \ʒə  a.bɛ.ʃ(ə.)ʁe\
tu  abbécheras ou abbècheras \ty  a.bɛ.ʃ(ə.)ʁa\
il/elle/on  abbéchera ou abbèchera \[il/ɛl/ɔ̃]  a.bɛ.ʃ(ə.)ʁa\
nous  abbécherons ou abbècherons \nu  a.bɛ.ʃ(ə.)ʁɔ̃\
vous  abbécherez ou abbècherez \vu  a.bɛ.ʃ(ə.)ʁe\
ils/elles  abbécheront ou abbècheront \[il/ɛl]  a.bɛ.ʃ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  abbéché  \ʒ‿o.ʁe a.be.ʃe\
tu auras  abbéché  \ty o.ʁa a.be.ʃe\
il/elle/on aura  abbéché  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.be.ʃe\
nous aurons  abbéché  \nu.z‿o.ʁɔ̃ a.be.ʃe\
vous aurez  abbéché  \vu.z‿o.ʁe a.be.ʃe\
ils/elles auront  abbéché  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ a.be.ʃe\

Subjonctif

Présent
que je  abbèche \kə ʒə  a.bɛʃ\
que tu  abbèches \kə ty  a.bɛʃ\
qu’il/elle/on  abbèche \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  a.bɛʃ\
que nous  abbéchions \kə nu  a.be.ʃjɔ̃\
que vous  abbéchiez \kə vu  a.be.ʃje\
qu’ils/elles  abbèchent \k‿[il/ɛl]  a.bɛʃ\
Passé
que j’aie  abbéché  \kə ʒ‿ɛ a.be.ʃe\
que tu aies  abbéché  \kə ty ɛ a.be.ʃe\
qu’il/elle/on ait  abbéché  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ a.be.ʃe\
que nous ayons  abbéché  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ a.be.ʃe\
que vous ayez  abbéché  \kə vu.z‿ɛ.je a.be.ʃe\
qu’ils/elles aient  abbéché  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ a.be.ʃe\
Imparfait
que je  abbéchasse \kə ʒə  a.be.ʃas\
que tu  abbéchasses \kə ty  a.be.ʃas\
qu’il/elle/on  abbéchât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  a.be.ʃa\
que nous  abbéchassions \kə nu  a.be.ʃa.sjɔ̃\
que vous  abbéchassiez \kə vu  a.be.ʃa.sje\
qu’ils/elles  abbéchassent \k‿[il/ɛl]  a.be.ʃas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  abbéché  \kə ʒ‿ys a.be.ʃe\
que tu eusses  abbéché  \kə ty ys a.be.ʃe\
qu’il/elle/on eût  abbéché  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y a.be.ʃe\
que nous eussions  abbéché  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ a.be.ʃe\
que vous eussiez  abbéché  \kə vu.z‿y.sje a.be.ʃe\
qu’ils/elles eussent  abbéché  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys a.be.ʃe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  abbèche  \a.bɛʃ\
  abbéchons  \a.be.ʃɔ̃\
  abbéchez  \a.be.ʃe\
Passé
 aie  abbéché   \ɛ a.be.ʃe\ 
 ayons  abbéché   \ɛ.jɔ̃ a.be.ʃe\ 
 ayez  abbéché   \ɛ.je a.be.ʃe\