Conjugaison:espagnol/radicar

Conjugaison en espagnol
radicar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

radicar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	radicar	[ra.ðiˈkaɾ]	haber	radicado	[aˌβeɾ ra.ðiˈka.ðo]
Gérondif	radicando	[ra.ðiˈkan̪.do]	habiendo	radicado	[aˌβjen.do ra.ðiˈka.ðo]
Participe passé	radicado	[ra.ðiˈka.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   radico [raˈði.ko] (tú/vos)  ou (vos)   radicas  radicás [raˈði.kas] [ra.ðiˈkas] (él/ella/Ud.)   radica [raˈði.ka] (nosostros-as)   radicamos [ra.ðiˈka.mos] (vosostros-as/os)   radicáis [ra.ðiˈkai̯s] (ellos-as/Uds.)   radican [raˈði.kan]	Passé composé (yo)   he radicado [e ra.ðiˈka.ðo] (tú/vos)   has radicado [as ra.ðiˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   ha radicado [a ra.ðiˈka.ðo] (nosotros-as)   hemos radicado [ˈe.mos ra.ðiˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habéis radicado [a.ˈβejs ra.ðiˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   han radicado [an ra.ðiˈka.ðo]
Imparfait (yo)   radicaba [ra.ðiˈka.βa] (tú/vos)   radicabas [ra.ðiˈka.βas] (él/ella/Ud.)   radicaba [ra.ðiˈka.βa] (nosostros-as)   radicábamos [ra.ðiˈka.βa.mos] (vosostros-as/os)   radicabais [ra.ðiˈka.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   radicaban [ra.ðiˈka.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había radicado [a.ˈβi.a ra.ðiˈka.ðo] (tú/vos)   habías radicado [a.ˈβi.as ra.ðiˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   había radicado [a.ˈβi.a ra.ðiˈka.ðo] (nosotros-as)   habíamos radicado [a.ˈβi.a.mos ra.ðiˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habíais radicado [a.ˈβi.ajs ra.ðiˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían radicado [a.ˈβi.an ra.ðiˈka.ðo]
Passé simple (yo)   radiqué [ra.ðiˈke] (tú/vos)   radicaste [ra.ðiˈkas.te] (él/ella/Ud.)   radicó [ra.ðiˈko] (nosostros-as)   radicamos [ra.ðiˈka.mos] (vosostros-as/os)   radicasteis [ra.ðiˈkas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   radicaron [ra.ðiˈka.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube radicado [ˈu.βe ra.ðiˈka.ðo] (tú/vos)   hubiste radicado [u.ˈβi.ste ra.ðiˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo radicado [ˈu.βo ra.ðiˈka.ðo] (nosotros-as)   hubimos radicado [u.ˈβi.mos ra.ðiˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis radicado [u.ˈβi.stejs ra.ðiˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron radicado [u.ˈβje.ɾon ra.ðiˈka.ðo]
Futur simple (yo)   radicaré [ra.ði.kaˈɾe] (tú/vos)   radicarás [ra.ði.kaˈɾas] (él/ella/Ud.)   radicará [ra.ði.kaˈɾa] (nosostros-as)   radicaremos [ra.ði.kaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   radicaréis [ra.ði.kaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   radicarán [ra.ði.kaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré radicado [a.ˈβɾe ra.ðiˈka.ðo] (tú/vos)   habrás radicado [a.ˈβɾas ra.ðiˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá radicado [a.ˈβɾa ra.ðiˈka.ðo] (nosotros-as)   habremos radicado [a.ˈβɾe.mos ra.ðiˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habréis radicado [a.ˈβɾejs ra.ðiˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán radicado [a.ˈβɾan ra.ðiˈka.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   radicaría [ra.ði.kaˈɾi.a] (tú/vos)   radicarías [ra.ði.kaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   radicaría [ra.ði.kaˈɾi.a] (nosostros-as)   radicaríamos [ra.ði.kaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   radicaríais [ra.ði.kaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   radicarían [ra.ði.kaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría radicado [a.ˈβɾi.a ra.ðiˈka.ðo] (tú/vos)   habrías radicado [a.ˈβɾi.as ra.ðiˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   habría radicado [a.ˈβɾi.a ra.ðiˈka.ðo] (nosotros-as)   habríamos radicado [a.ˈβɾi.a.mos ra.ðiˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habríais radicado [a.ˈβɾi.ajs ra.ðiˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían radicado [a.ˈβɾi.an ra.ðiˈka.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   radique [ra.ˈði.ke] (tú/vos)  ou (vos)   radiques  radiqués [ra.ˈði.kes] [ra.ðiˈkes] (él/ella/Ud.)   radique [ra.ˈði.ke] (nosostros-as)   radiquemos [ra.ðiˈke.mos] (vosostros-as/os)   radiquéis [ra.ðiˈkei̯s] (ellos-as/Uds.)   radiquen [ra.ˈði.ken]	Passé composé (yo)   haya radicado [ˈa.ja ra.ðiˈka.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas radicado  hayás radicado [ˈa.jas ra.ðiˈka.ðo] [a.ˈjas ra.ðiˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   haya radicado [ˈa.ja ra.ðiˈka.ðo] (nosotros-as)   hayamos radicado [a.ˈja.mos ra.ðiˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis radicado [a.ˈjajs ra.ðiˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan radicado [ˈa.jan ra.ðiˈka.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   radicara [ra.ðiˈka.ɾa] (tú/vos)   radicaras [ra.ðiˈka.ɾas] (él/ella/Ud.)   radicara [ra.ðiˈka.ɾa] (nosostros-as)   radicáramos [ra.ðiˈka.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   radicarais [ra.ðiˈka.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   radicaran [ra.ðiˈka.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera radicado [u.ˈβje.ɾa ra.ðiˈka.ðo] (tú/vos)   hubieras radicado [u.ˈβje.ɾas ra.ðiˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera radicado [u.ˈβje.ɾa ra.ðiˈka.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos radicado [u.ˈβje.ɾa.mos ra.ðiˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais radicado [u.ˈβje.ɾajs ra.ðiˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran radicado [u.ˈβje.ɾan ra.ðiˈka.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   radicase [ra.ðiˈka.se] (tú/vos)   radicases [ra.ðiˈka.ses] (él/ella/Ud.)   radicase [ra.ðiˈka.se] (nosostros-as)   radicásemos [ra.ðiˈka.se.mos] (vosostros-as/os)   radicaseis [ra.ðiˈka.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   radicasen [ra.ðiˈka.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese radicado [u.ˈβje.se ra.ðiˈka.ðo] (tú/vos)   hubieses radicado [u.ˈβje.ses ra.ðiˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese radicado [u.ˈβje.se ra.ðiˈka.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos radicado [u.ˈβje.se.mos ra.ðiˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis radicado [u.ˈβje.sejs ra.ðiˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen radicado [u.ˈβje.sen ra.ðiˈka.ðo]
Futur (yo)   radicare [ra.ðiˈka.ɾe] (tú/vos)   radicares [ra.ðiˈka.ɾes] (él/ella/Ud.)   radicare [ra.ðiˈka.ɾe] (nosostros-as)   radicáremos [ra.ðiˈka.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   radicareis [ra.ðiˈka.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   radicaren [ra.ðiˈka.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere radicado [u.ˈβje.ɾe ra.ðiˈka.ðo] (tú/vos)   hubieres radicado [u.ˈβje.ɾes ra.ðiˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere radicado [u.ˈβje.ɾe ra.ðiˈka.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos radicado [u.ˈβje.ɾe.mos ra.ðiˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis radicado [u.ˈβje.ɾejs ra.ðiˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren radicado [u.ˈβje.ɾen ra.ðiˈka.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   radica  radicá [raˈði.ka] [ra.ðiˈka] (usted)   radique [raˈði.ke] (nosostros-as)   radiquemos [ra.ðiˈke.mos] (vosostros-as)   radicad [ra.ðiˈkað] (ustedes)   radiquen [raˈði.ken]