Conjugaison:espagnol/mirar

Conjugaison en espagnol
mirar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

mirar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	mirar	[miˈɾaɾ]	haber	mirado	[aˌβeɾ miˈɾa.ðo]
Gérondif	mirando	[miˈɾan̪.do]	habiendo	mirado	[aˌβjen.do miˈɾa.ðo]
Participe passé	mirado	[miˈɾa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   miro [ˈmi.ɾo] (tú/vos)  ou (vos)   miras  mirás [ˈmi.ɾas] [miˈɾas] (él/ella/Ud.)   mira [ˈmi.ɾa] (nosostros-as)   miramos [miˈɾa.mos] (vosostros-as/os)   miráis [miˈɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   miran [ˈmi.ɾan]	Passé composé (yo)   he mirado [e miˈɾa.ðo] (tú/vos)   has mirado [as miˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha mirado [a miˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hemos mirado [ˈe.mos miˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis mirado [a.ˈβejs miˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han mirado [an miˈɾa.ðo]
Imparfait (yo)   miraba [miˈɾa.βa] (tú/vos)   mirabas [miˈɾa.βas] (él/ella/Ud.)   miraba [miˈɾa.βa] (nosostros-as)   mirábamos [miˈɾa.βa.mos] (vosostros-as/os)   mirabais [miˈɾa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   miraban [miˈɾa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había mirado [a.ˈβi.a miˈɾa.ðo] (tú/vos)   habías mirado [a.ˈβi.as miˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   había mirado [a.ˈβi.a miˈɾa.ðo] (nosotros-as)   habíamos mirado [a.ˈβi.a.mos miˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais mirado [a.ˈβi.ajs miˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían mirado [a.ˈβi.an miˈɾa.ðo]
Passé simple (yo)   miré [miˈɾe] (tú/vos)   miraste [miˈɾas.te] (él/ella/Ud.)   miró [miˈɾo] (nosostros-as)   miramos [miˈɾa.mos] (vosostros-as/os)   mirasteis [miˈɾas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   miraron [miˈɾa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube mirado [ˈu.βe miˈɾa.ðo] (tú/vos)   hubiste mirado [u.ˈβi.ste miˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo mirado [ˈu.βo miˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hubimos mirado [u.ˈβi.mos miˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis mirado [u.ˈβi.stejs miˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron mirado [u.ˈβje.ɾon miˈɾa.ðo]
Futur simple (yo)   miraré [mi.ɾaˈɾe] (tú/vos)   mirarás [mi.ɾaˈɾas] (él/ella/Ud.)   mirará [mi.ɾaˈɾa] (nosostros-as)   miraremos [mi.ɾaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   miraréis [mi.ɾaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   mirarán [mi.ɾaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré mirado [a.ˈβɾe miˈɾa.ðo] (tú/vos)   habrás mirado [a.ˈβɾas miˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá mirado [a.ˈβɾa miˈɾa.ðo] (nosotros-as)   habremos mirado [a.ˈβɾe.mos miˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis mirado [a.ˈβɾejs miˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán mirado [a.ˈβɾan miˈɾa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   miraría [mi.ɾaˈɾi.a] (tú/vos)   mirarías [mi.ɾaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   miraría [mi.ɾaˈɾi.a] (nosostros-as)   miraríamos [mi.ɾaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   miraríais [mi.ɾaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   mirarían [mi.ɾaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría mirado [a.ˈβɾi.a miˈɾa.ðo] (tú/vos)   habrías mirado [a.ˈβɾi.as miˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría mirado [a.ˈβɾi.a miˈɾa.ðo] (nosotros-as)   habríamos mirado [a.ˈβɾi.a.mos miˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais mirado [a.ˈβɾi.ajs miˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían mirado [a.ˈβɾi.an miˈɾa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   mire [ˈmi.ɾe] (tú/vos)  ou (vos)   mires  mirés [ˈmi.ɾes] [miˈɾes] (él/ella/Ud.)   mire [ˈmi.ɾe] (nosostros-as)   miremos [miˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   miréis [miˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   miren [ˈmi.ɾen]	Passé composé (yo)   haya mirado [ˈa.ja miˈɾa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas mirado  hayás mirado [ˈa.jas miˈɾa.ðo] [a.ˈjas miˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya mirado [ˈa.ja miˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hayamos mirado [a.ˈja.mos miˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis mirado [a.ˈjajs miˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan mirado [ˈa.jan miˈɾa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   mirara [miˈɾa.ɾa] (tú/vos)   miraras [miˈɾa.ɾas] (él/ella/Ud.)   mirara [miˈɾa.ɾa] (nosostros-as)   miráramos [miˈɾa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   mirarais [miˈɾa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   miraran [miˈɾa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera mirado [u.ˈβje.ɾa miˈɾa.ðo] (tú/vos)   hubieras mirado [u.ˈβje.ɾas miˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera mirado [u.ˈβje.ɾa miˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos mirado [u.ˈβje.ɾa.mos miˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais mirado [u.ˈβje.ɾajs miˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran mirado [u.ˈβje.ɾan miˈɾa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   mirase [miˈɾa.se] (tú/vos)   mirases [miˈɾa.ses] (él/ella/Ud.)   mirase [miˈɾa.se] (nosostros-as)   mirásemos [miˈɾa.se.mos] (vosostros-as/os)   miraseis [miˈɾa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   mirasen [miˈɾa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese mirado [u.ˈβje.se miˈɾa.ðo] (tú/vos)   hubieses mirado [u.ˈβje.ses miˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese mirado [u.ˈβje.se miˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos mirado [u.ˈβje.se.mos miˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis mirado [u.ˈβje.sejs miˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen mirado [u.ˈβje.sen miˈɾa.ðo]
Futur (yo)   mirare [miˈɾa.ɾe] (tú/vos)   mirares [miˈɾa.ɾes] (él/ella/Ud.)   mirare [miˈɾa.ɾe] (nosostros-as)   miráremos [miˈɾa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   mirareis [miˈɾa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   miraren [miˈɾa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere mirado [u.ˈβje.ɾe miˈɾa.ðo] (tú/vos)   hubieres mirado [u.ˈβje.ɾes miˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere mirado [u.ˈβje.ɾe miˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos mirado [u.ˈβje.ɾe.mos miˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis mirado [u.ˈβje.ɾejs miˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren mirado [u.ˈβje.ɾen miˈɾa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   mira  mirá [ˈmi.ɾa] [miˈɾa] (usted)   mire [ˈmi.ɾe] (nosostros-as)   miremos [miˈɾe.mos] (vosostros-as)   mirad [miˈɾað] (ustedes)   miren [ˈmi.ɾen]