Conjugaison:espagnol/manchar

Conjugaison en espagnol
manchar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

manchar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	manchar	[manˈt͡ʃaɾ]	haber	manchado	[aˌβeɾ manˈt͡ʃa.ðo]
Gérondif	manchando	[manˈt͡ʃan̪.do]	habiendo	manchado	[aˌβjen.do manˈt͡ʃa.ðo]
Participe passé	manchado	[manˈt͡ʃa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   mancho [ˈman.t͡ʃo] (tú/vos)  ou (vos)   manchas  manchás [ˈman.t͡ʃas] [manˈt͡ʃas] (él/ella/Ud.)   mancha [ˈman.t͡ʃa] (nosostros-as)   manchamos [manˈt͡ʃa.mos] (vosostros-as/os)   mancháis [manˈt͡ʃai̯s] (ellos-as/Uds.)   manchan [ˈman.t͡ʃan]	Passé composé (yo)   he manchado [e manˈt͡ʃa.ðo] (tú/vos)   has manchado [as manˈt͡ʃa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha manchado [a manˈt͡ʃa.ðo] (nosotros-as)   hemos manchado [ˈe.mos manˈt͡ʃa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis manchado [a.ˈβejs manˈt͡ʃa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han manchado [an manˈt͡ʃa.ðo]
Imparfait (yo)   manchaba [manˈt͡ʃa.βa] (tú/vos)   manchabas [manˈt͡ʃa.βas] (él/ella/Ud.)   manchaba [manˈt͡ʃa.βa] (nosostros-as)   manchábamos [manˈt͡ʃa.βa.mos] (vosostros-as/os)   manchabais [manˈt͡ʃa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   manchaban [manˈt͡ʃa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había manchado [a.ˈβi.a manˈt͡ʃa.ðo] (tú/vos)   habías manchado [a.ˈβi.as manˈt͡ʃa.ðo] (él/ella/Ud.)   había manchado [a.ˈβi.a manˈt͡ʃa.ðo] (nosotros-as)   habíamos manchado [a.ˈβi.a.mos manˈt͡ʃa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais manchado [a.ˈβi.ajs manˈt͡ʃa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían manchado [a.ˈβi.an manˈt͡ʃa.ðo]
Passé simple (yo)   manché [manˈt͡ʃe] (tú/vos)   manchaste [manˈt͡ʃas.te] (él/ella/Ud.)   manchó [manˈt͡ʃo] (nosostros-as)   manchamos [manˈt͡ʃa.mos] (vosostros-as/os)   manchasteis [manˈt͡ʃas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   mancharon [manˈt͡ʃa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube manchado [ˈu.βe manˈt͡ʃa.ðo] (tú/vos)   hubiste manchado [u.ˈβi.ste manˈt͡ʃa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo manchado [ˈu.βo manˈt͡ʃa.ðo] (nosotros-as)   hubimos manchado [u.ˈβi.mos manˈt͡ʃa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis manchado [u.ˈβi.stejs manˈt͡ʃa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron manchado [u.ˈβje.ɾon manˈt͡ʃa.ðo]
Futur simple (yo)   mancharé [man.t͡ʃaˈɾe] (tú/vos)   mancharás [man.t͡ʃaˈɾas] (él/ella/Ud.)   manchará [man.t͡ʃaˈɾa] (nosostros-as)   mancharemos [man.t͡ʃaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   mancharéis [man.t͡ʃaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   mancharán [man.t͡ʃaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré manchado [a.ˈβɾe manˈt͡ʃa.ðo] (tú/vos)   habrás manchado [a.ˈβɾas manˈt͡ʃa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá manchado [a.ˈβɾa manˈt͡ʃa.ðo] (nosotros-as)   habremos manchado [a.ˈβɾe.mos manˈt͡ʃa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis manchado [a.ˈβɾejs manˈt͡ʃa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán manchado [a.ˈβɾan manˈt͡ʃa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   mancharía [man.t͡ʃaˈɾi.a] (tú/vos)   mancharías [man.t͡ʃaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   mancharía [man.t͡ʃaˈɾi.a] (nosostros-as)   mancharíamos [man.t͡ʃaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   mancharíais [man.t͡ʃaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   mancharían [man.t͡ʃaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría manchado [a.ˈβɾi.a manˈt͡ʃa.ðo] (tú/vos)   habrías manchado [a.ˈβɾi.as manˈt͡ʃa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría manchado [a.ˈβɾi.a manˈt͡ʃa.ðo] (nosotros-as)   habríamos manchado [a.ˈβɾi.a.mos manˈt͡ʃa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais manchado [a.ˈβɾi.ajs manˈt͡ʃa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían manchado [a.ˈβɾi.an manˈt͡ʃa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   manche [ˈman.t͡ʃe] (tú/vos)  ou (vos)   manches  manchés [ˈman.t͡ʃes] [manˈt͡ʃes] (él/ella/Ud.)   manche [ˈman.t͡ʃe] (nosostros-as)   manchemos [manˈt͡ʃe.mos] (vosostros-as/os)   manchéis [manˈt͡ʃei̯s] (ellos-as/Uds.)   manchen [ˈman.t͡ʃen]	Passé composé (yo)   haya manchado [ˈa.ja manˈt͡ʃa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas manchado  hayás manchado [ˈa.jas manˈt͡ʃa.ðo] [a.ˈjas manˈt͡ʃa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya manchado [ˈa.ja manˈt͡ʃa.ðo] (nosotros-as)   hayamos manchado [a.ˈja.mos manˈt͡ʃa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis manchado [a.ˈjajs manˈt͡ʃa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan manchado [ˈa.jan manˈt͡ʃa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   manchara [manˈt͡ʃa.ɾa] (tú/vos)   mancharas [manˈt͡ʃa.ɾas] (él/ella/Ud.)   manchara [manˈt͡ʃa.ɾa] (nosostros-as)   mancháramos [manˈt͡ʃa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   mancharais [manˈt͡ʃa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   mancharan [manˈt͡ʃa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera manchado [u.ˈβje.ɾa manˈt͡ʃa.ðo] (tú/vos)   hubieras manchado [u.ˈβje.ɾas manˈt͡ʃa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera manchado [u.ˈβje.ɾa manˈt͡ʃa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos manchado [u.ˈβje.ɾa.mos manˈt͡ʃa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais manchado [u.ˈβje.ɾajs manˈt͡ʃa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran manchado [u.ˈβje.ɾan manˈt͡ʃa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   manchase [manˈt͡ʃa.se] (tú/vos)   manchases [manˈt͡ʃa.ses] (él/ella/Ud.)   manchase [manˈt͡ʃa.se] (nosostros-as)   manchásemos [manˈt͡ʃa.se.mos] (vosostros-as/os)   manchaseis [manˈt͡ʃa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   manchasen [manˈt͡ʃa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese manchado [u.ˈβje.se manˈt͡ʃa.ðo] (tú/vos)   hubieses manchado [u.ˈβje.ses manˈt͡ʃa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese manchado [u.ˈβje.se manˈt͡ʃa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos manchado [u.ˈβje.se.mos manˈt͡ʃa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis manchado [u.ˈβje.sejs manˈt͡ʃa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen manchado [u.ˈβje.sen manˈt͡ʃa.ðo]
Futur (yo)   manchare [manˈt͡ʃa.ɾe] (tú/vos)   manchares [manˈt͡ʃa.ɾes] (él/ella/Ud.)   manchare [manˈt͡ʃa.ɾe] (nosostros-as)   mancháremos [manˈt͡ʃa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   manchareis [manˈt͡ʃa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   mancharen [manˈt͡ʃa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere manchado [u.ˈβje.ɾe manˈt͡ʃa.ðo] (tú/vos)   hubieres manchado [u.ˈβje.ɾes manˈt͡ʃa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere manchado [u.ˈβje.ɾe manˈt͡ʃa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos manchado [u.ˈβje.ɾe.mos manˈt͡ʃa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis manchado [u.ˈβje.ɾejs manˈt͡ʃa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren manchado [u.ˈβje.ɾen manˈt͡ʃa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   mancha  manchá [ˈman.t͡ʃa] [manˈt͡ʃa] (usted)   manche [ˈman.t͡ʃe] (nosostros-as)   manchemos [manˈt͡ʃe.mos] (vosostros-as)   manchad [manˈt͡ʃað] (ustedes)   manchen [ˈman.t͡ʃen]