Conjugaison:espagnol/enterar

Conjugaison en espagnol
enterar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

enterar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	enterar	[en.teˈɾaɾ]	haber	enterado	[aˌβeɾ en.teˈɾa.ðo]
Gérondif	enterando	[en.teˈɾan̪.do]	habiendo	enterado	[aˌβjen.do en.teˈɾa.ðo]
Participe passé	enterado	[en.teˈɾa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   entero [enˈte.ɾo] (tú/vos)  ou (vos)   enteras  enterás [enˈte.ɾas] [en.teˈɾas] (él/ella/Ud.)   entera [enˈte.ɾa] (nosostros-as)   enteramos [en.teˈɾa.mos] (vosostros-as/os)   enteráis [en.teˈɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   enteran [enˈte.ɾan]	Passé composé (yo)   he enterado [e en.teˈɾa.ðo] (tú/vos)   has enterado [as en.teˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha enterado [a en.teˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hemos enterado [ˈe.mos en.teˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis enterado [a.ˈβejs en.teˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han enterado [an en.teˈɾa.ðo]
Imparfait (yo)   enteraba [en.teˈɾa.βa] (tú/vos)   enterabas [en.teˈɾa.βas] (él/ella/Ud.)   enteraba [en.teˈɾa.βa] (nosostros-as)   enterábamos [en.teˈɾa.βa.mos] (vosostros-as/os)   enterabais [en.teˈɾa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   enteraban [en.teˈɾa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había enterado [a.ˈβi.a en.teˈɾa.ðo] (tú/vos)   habías enterado [a.ˈβi.as en.teˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   había enterado [a.ˈβi.a en.teˈɾa.ðo] (nosotros-as)   habíamos enterado [a.ˈβi.a.mos en.teˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais enterado [a.ˈβi.ajs en.teˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían enterado [a.ˈβi.an en.teˈɾa.ðo]
Passé simple (yo)   enteré [en.teˈɾe] (tú/vos)   enteraste [en.teˈɾas.te] (él/ella/Ud.)   enteró [en.teˈɾo] (nosostros-as)   enteramos [en.teˈɾa.mos] (vosostros-as/os)   enterasteis [en.teˈɾas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   enteraron [en.teˈɾa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube enterado [ˈu.βe en.teˈɾa.ðo] (tú/vos)   hubiste enterado [u.ˈβi.ste en.teˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo enterado [ˈu.βo en.teˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hubimos enterado [u.ˈβi.mos en.teˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis enterado [u.ˈβi.stejs en.teˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron enterado [u.ˈβje.ɾon en.teˈɾa.ðo]
Futur simple (yo)   enteraré [en.te.ɾaˈɾe] (tú/vos)   enterarás [en.te.ɾaˈɾas] (él/ella/Ud.)   enterará [en.te.ɾaˈɾa] (nosostros-as)   enteraremos [en.te.ɾaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   enteraréis [en.te.ɾaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   enterarán [en.te.ɾaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré enterado [a.ˈβɾe en.teˈɾa.ðo] (tú/vos)   habrás enterado [a.ˈβɾas en.teˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá enterado [a.ˈβɾa en.teˈɾa.ðo] (nosotros-as)   habremos enterado [a.ˈβɾe.mos en.teˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis enterado [a.ˈβɾejs en.teˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán enterado [a.ˈβɾan en.teˈɾa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   enteraría [en.te.ɾaˈɾi.a] (tú/vos)   enterarías [en.te.ɾaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   enteraría [en.te.ɾaˈɾi.a] (nosostros-as)   enteraríamos [en.te.ɾaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   enteraríais [en.te.ɾaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   enterarían [en.te.ɾaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría enterado [a.ˈβɾi.a en.teˈɾa.ðo] (tú/vos)   habrías enterado [a.ˈβɾi.as en.teˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría enterado [a.ˈβɾi.a en.teˈɾa.ðo] (nosotros-as)   habríamos enterado [a.ˈβɾi.a.mos en.teˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais enterado [a.ˈβɾi.ajs en.teˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían enterado [a.ˈβɾi.an en.teˈɾa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   entere [en.ˈte.ɾe] (tú/vos)  ou (vos)   enteres  enterés [en.ˈte.ɾes] [en.teˈɾes] (él/ella/Ud.)   entere [en.ˈte.ɾe] (nosostros-as)   enteremos [en.teˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   enteréis [en.teˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   enteren [en.ˈte.ɾen]	Passé composé (yo)   haya enterado [ˈa.ja en.teˈɾa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas enterado  hayás enterado [ˈa.jas en.teˈɾa.ðo] [a.ˈjas en.teˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya enterado [ˈa.ja en.teˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hayamos enterado [a.ˈja.mos en.teˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis enterado [a.ˈjajs en.teˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan enterado [ˈa.jan en.teˈɾa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   enterara [en.teˈɾa.ɾa] (tú/vos)   enteraras [en.teˈɾa.ɾas] (él/ella/Ud.)   enterara [en.teˈɾa.ɾa] (nosostros-as)   enteráramos [en.teˈɾa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   enterarais [en.teˈɾa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   enteraran [en.teˈɾa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera enterado [u.ˈβje.ɾa en.teˈɾa.ðo] (tú/vos)   hubieras enterado [u.ˈβje.ɾas en.teˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera enterado [u.ˈβje.ɾa en.teˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos enterado [u.ˈβje.ɾa.mos en.teˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais enterado [u.ˈβje.ɾajs en.teˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran enterado [u.ˈβje.ɾan en.teˈɾa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   enterase [en.teˈɾa.se] (tú/vos)   enterases [en.teˈɾa.ses] (él/ella/Ud.)   enterase [en.teˈɾa.se] (nosostros-as)   enterásemos [en.teˈɾa.se.mos] (vosostros-as/os)   enteraseis [en.teˈɾa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   enterasen [en.teˈɾa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese enterado [u.ˈβje.se en.teˈɾa.ðo] (tú/vos)   hubieses enterado [u.ˈβje.ses en.teˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese enterado [u.ˈβje.se en.teˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos enterado [u.ˈβje.se.mos en.teˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis enterado [u.ˈβje.sejs en.teˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen enterado [u.ˈβje.sen en.teˈɾa.ðo]
Futur (yo)   enterare [en.teˈɾa.ɾe] (tú/vos)   enterares [en.teˈɾa.ɾes] (él/ella/Ud.)   enterare [en.teˈɾa.ɾe] (nosostros-as)   enteráremos [en.teˈɾa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   enterareis [en.teˈɾa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   enteraren [en.teˈɾa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere enterado [u.ˈβje.ɾe en.teˈɾa.ðo] (tú/vos)   hubieres enterado [u.ˈβje.ɾes en.teˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere enterado [u.ˈβje.ɾe en.teˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos enterado [u.ˈβje.ɾe.mos en.teˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis enterado [u.ˈβje.ɾejs en.teˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren enterado [u.ˈβje.ɾen en.teˈɾa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   entera  enterá [enˈte.ɾa] [en.teˈɾa] (usted)   entere [enˈte.ɾe] (nosostros-as)   enteremos [en.teˈɾe.mos] (vosostros-as)   enterad [en.teˈɾað] (ustedes)   enteren [enˈte.ɾen]