Aller au contenu

Conjugaison:espagnol/conceder

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
conceder
Verbe du 2e groupe,
conjugué comme {{es-conj-2}}

conceder, verbe espagnol du 2e groupe.

Modes impersonnels

Présent
(yo)   concedo [konˈθe.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 concedes
 concedés
[konˈθe.ðes]
[kon.θeˈðes]
(él/ella/Ud.  concede [konˈθe.ðe]
(nosostros-as)   concedemos [kon.θeˈðe.mos]
(vosostros-as/os  concedéis [kon.θeˈðei̯s]
(ellos-as/Uds.  conceden [konˈθe.ðen]
Passé composé
(yo)   he concedido [e kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos  has concedido [as kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  ha concedido [a kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hemos concedido [ˈe.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  habéis concedido [a.ˈβejs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  han concedido [an kon.θeˈði.ðo]
Imparfait
(yo)   concedía [kon.θeˈði.a]
(tú/vos  concedías [kon.θeˈði.as]
(él/ella/Ud.  concedía [kon.θeˈði.a]
(nosostros-as)   concedíamos [kon.θeˈði.a.mos]
(vosostros-as/os  concedíais [kon.θeˈði.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  concedían [kon.θeˈði.an]
Plus-que-parfait
(yo)   había concedido [a.ˈβi.a kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos  habías concedido [a.ˈβi.as kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  había concedido [a.ˈβi.a kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   habíamos concedido [a.ˈβi.a.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  habíais concedido [a.ˈβi.ajs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían concedido [a.ˈβi.an kon.θeˈði.ðo]
Passé simple
(yo)   concedí [kon.θeˈði]
(tú/vos  concediste [kon.θeˈðis.te]
(él/ella/Ud.  concedió [kon.θeˈðjo]
(nosostros-as)   concedimos [kon.θeˈði.mos]
(vosostros-as/os  concedisteis [kon.θeˈðis.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  concedieron [kon.θeˈðje.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube concedido [ˈu.βe kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos  hubiste concedido [u.ˈβi.ste kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo concedido [ˈu.βo kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hubimos concedido [u.ˈβi.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis concedido [u.ˈβi.stejs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron concedido [u.ˈβje.ɾon kon.θeˈði.ðo]
Futur simple
(yo)   concederé [kon.θe.ðeˈɾe]
(tú/vos  concederás [kon.θe.ðeˈɾas]
(él/ella/Ud.  concederá [kon.θe.ðeˈɾa]
(nosostros-as)   concederemos [kon.θe.ðeˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  concederéis [kon.θe.ðeˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  concederán [kon.θe.ðeˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré concedido [a.ˈβɾe kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos  habrás concedido [a.ˈβɾas kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá concedido [a.ˈβɾa kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   habremos concedido [a.ˈβɾe.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  habréis concedido [a.ˈβɾejs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán concedido [a.ˈβɾan kon.θeˈði.ðo]

Conditionnel

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   concedería [kon.θe.ðeˈɾi.a]
(tú/vos  concederías [kon.θe.ðeˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  concedería [kon.θe.ðeˈɾi.a]
(nosostros-as)   concederíamos [kon.θe.ðeˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  concederíais [kon.θe.ðeˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  concederían [kon.θe.ðeˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría concedido [a.ˈβɾi.a kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos  habrías concedido [a.ˈβɾi.as kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  habría concedido [a.ˈβɾi.a kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   habríamos concedido [a.ˈβɾi.a.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  habríais concedido [a.ˈβɾi.ajs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían concedido [a.ˈβɾi.an kon.θeˈði.ðo]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   conceda [kon.ˈθe.ða]
(tú/vos
ou (vos) 
 concedas
 concedás
[kon.ˈθe.ðas]
[kon.θeˈðas]
(él/ella/Ud.  conceda [kon.ˈθe.ða]
(nosostros-as)   concedamos [kon.θeˈða.mos]
(vosostros-as/os  concedáis [kon.θeˈðai̯s]
(ellos-as/Uds.  concedan [kon.ˈθe.ðan]
Passé composé
(yo)   haya concedido [ˈa.ja kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas concedido
 hayás concedido
[ˈa.jas kon.θeˈði.ðo]
[a.ˈjas kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  haya concedido [ˈa.ja kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hayamos concedido [a.ˈja.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis concedido [a.ˈjajs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan concedido [ˈa.jan kon.θeˈði.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   concediera [kon.θeˈðje.ɾa]
(tú/vos  concedieras [kon.θeˈðje.ɾas]
(él/ella/Ud.  concediera [kon.θeˈðje.ɾa]
(nosostros-as)   concediéramos [kon.θeˈðje.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  concedierais [kon.θeˈðje.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  concedieran [kon.θeˈðje.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera concedido [u.ˈβje.ɾa kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos  hubieras concedido [u.ˈβje.ɾas kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera concedido [u.ˈβje.ɾa kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos concedido [u.ˈβje.ɾa.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais concedido [u.ˈβje.ɾajs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran concedido [u.ˈβje.ɾan kon.θeˈði.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   concediese [kon.θeˈðje.se]
(tú/vos  concedieses [kon.θeˈðje.ses]
(él/ella/Ud.  concediese [kon.θeˈðje.se]
(nosostros-as)   concediésemos [kon.θeˈðje.se.mos]
(vosostros-as/os  concedieseis [kon.θeˈðje.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  concediesen [kon.θeˈðje.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese concedido [u.ˈβje.se kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos  hubieses concedido [u.ˈβje.ses kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese concedido [u.ˈβje.se kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos concedido [u.ˈβje.se.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis concedido [u.ˈβje.sejs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen concedido [u.ˈβje.sen kon.θeˈði.ðo]
Futur
(yo)   concediere [kon.θeˈðje.ɾe]
(tú/vos  concedieres [kon.θeˈðje.ɾes]
(él/ella/Ud.  concediere [kon.θeˈðje.ɾe]
(nosostros-as)   concediéremos [kon.θeˈðje.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  concediereis [kon.θeˈðje.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  concedieren [kon.θeˈðje.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere concedido [u.ˈβje.ɾe kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos  hubieres concedido [u.ˈβje.ɾes kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere concedido [u.ˈβje.ɾe kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos concedido [u.ˈβje.ɾe.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis concedido [u.ˈβje.ɾejs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren concedido [u.ˈβje.ɾen kon.θeˈði.ðo]
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 concede
 concedé
[konˈθe.ðe]
[kon.θeˈðe]
(usted)   conceda [konˈθe.ða]
(nosostros-as)   concedamos [kon.θeˈða.mos]
(vosostros-as)   conceded [kon.θeˈðeð]
(ustedes)   concedan [konˈθe.ðan]