Conjugaison:espagnol/arder

Conjugaison en espagnol
arder
Verbe du 2e groupe, conjugué comme {{es-conj-2}}

arder, verbe espagnol du 2^e groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	arder	[aɾˈðɛɾ]	haber	ardido	[aˌβeɾ aɾˈði.ðo]
Gérondif	ardiendo	[aɾˈðjen̪.do]	habiendo	ardido	[aˌβjen.do aɾˈði.ðo]
Participe passé	ardido	[aɾˈði.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   ardo [ˈaɾ.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   ardes  ardés [ˈaɾ.ðes] [aɾˈðes] (él/ella/Ud.)   arde [ˈaɾ.ðe] (nosostros-as)   ardemos [aɾˈðe.mos] (vosostros-as/os)   ardéis [aɾˈðei̯s] (ellos-as/Uds.)   arden [ˈaɾ.ðen]	Passé composé (yo)   he ardido [e aɾˈði.ðo] (tú/vos)   has ardido [as aɾˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   ha ardido [a aɾˈði.ðo] (nosotros-as)   hemos ardido [ˈe.mos aɾˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habéis ardido [a.ˈβejs aɾˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   han ardido [an aɾˈði.ðo]
Imparfait (yo)   ardía [aɾˈði.a] (tú/vos)   ardías [aɾˈði.as] (él/ella/Ud.)   ardía [aɾˈði.a] (nosostros-as)   ardíamos [aɾˈði.a.mos] (vosostros-as/os)   ardíais [aɾˈði.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   ardían [aɾˈði.an]	Plus-que-parfait (yo)   había ardido [a.ˈβi.a aɾˈði.ðo] (tú/vos)   habías ardido [a.ˈβi.as aɾˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   había ardido [a.ˈβi.a aɾˈði.ðo] (nosotros-as)   habíamos ardido [a.ˈβi.a.mos aɾˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habíais ardido [a.ˈβi.ajs aɾˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían ardido [a.ˈβi.an aɾˈði.ðo]
Passé simple (yo)   ardí [aɾˈði] (tú/vos)   ardiste [aɾˈðis.te] (él/ella/Ud.)   ardió [aɾˈðjo] (nosostros-as)   ardimos [aɾˈði.mos] (vosostros-as/os)   ardisteis [aɾˈðis.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   ardieron [aɾˈðje.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube ardido [ˈu.βe aɾˈði.ðo] (tú/vos)   hubiste ardido [u.ˈβi.ste aɾˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo ardido [ˈu.βo aɾˈði.ðo] (nosotros-as)   hubimos ardido [u.ˈβi.mos aɾˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis ardido [u.ˈβi.stejs aɾˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron ardido [u.ˈβje.ɾon aɾˈði.ðo]
Futur simple (yo)   arderé [aɾ.ðeˈɾe] (tú/vos)   arderás [aɾ.ðeˈɾas] (él/ella/Ud.)   arderá [aɾ.ðeˈɾa] (nosostros-as)   arderemos [aɾ.ðeˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   arderéis [aɾ.ðeˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   arderán [aɾ.ðeˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré ardido [a.ˈβɾe aɾˈði.ðo] (tú/vos)   habrás ardido [a.ˈβɾas aɾˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá ardido [a.ˈβɾa aɾˈði.ðo] (nosotros-as)   habremos ardido [a.ˈβɾe.mos aɾˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habréis ardido [a.ˈβɾejs aɾˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán ardido [a.ˈβɾan aɾˈði.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   ardería [aɾ.ðeˈɾi.a] (tú/vos)   arderías [aɾ.ðeˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   ardería [aɾ.ðeˈɾi.a] (nosostros-as)   arderíamos [aɾ.ðeˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   arderíais [aɾ.ðeˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   arderían [aɾ.ðeˈɾi.an]

Passé (yo)   habría ardido [a.ˈβɾi.a aɾˈði.ðo] (tú/vos)   habrías ardido [a.ˈβɾi.as aɾˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   habría ardido [a.ˈβɾi.a aɾˈði.ðo] (nosotros-as)   habríamos ardido [a.ˈβɾi.a.mos aɾˈði.ðo] (vosotros-as/os)   habríais ardido [a.ˈβɾi.ajs aɾˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían ardido [a.ˈβɾi.an aɾˈði.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   arda [ˈaɾ.ða] (tú/vos)  ou (vos)   ardas  ardás [ˈaɾ.ðas] [aɾˈðas] (él/ella/Ud.)   arda [ˈaɾ.ða] (nosostros-as)   ardamos [aɾˈða.mos] (vosostros-as/os)   ardáis [aɾˈðai̯s] (ellos-as/Uds.)   ardan [ˈaɾ.ðan]	Passé composé (yo)   haya ardido [ˈa.ja aɾˈði.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas ardido  hayás ardido [ˈa.jas aɾˈði.ðo] [a.ˈjas aɾˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   haya ardido [ˈa.ja aɾˈði.ðo] (nosotros-as)   hayamos ardido [a.ˈja.mos aɾˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis ardido [a.ˈjajs aɾˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan ardido [ˈa.jan aɾˈði.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   ardiera [aɾˈðje.ɾa] (tú/vos)   ardieras [aɾˈðje.ɾas] (él/ella/Ud.)   ardiera [aɾˈðje.ɾa] (nosostros-as)   ardiéramos [aɾˈðje.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   ardierais [aɾˈðje.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   ardieran [aɾˈðje.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera ardido [u.ˈβje.ɾa aɾˈði.ðo] (tú/vos)   hubieras ardido [u.ˈβje.ɾas aɾˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera ardido [u.ˈβje.ɾa aɾˈði.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos ardido [u.ˈβje.ɾa.mos aɾˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais ardido [u.ˈβje.ɾajs aɾˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran ardido [u.ˈβje.ɾan aɾˈði.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   ardiese [aɾˈðje.se] (tú/vos)   ardieses [aɾˈðje.ses] (él/ella/Ud.)   ardiese [aɾˈðje.se] (nosostros-as)   ardiésemos [aɾˈðje.se.mos] (vosostros-as/os)   ardieseis [aɾˈðje.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   ardiesen [aɾˈðje.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese ardido [u.ˈβje.se aɾˈði.ðo] (tú/vos)   hubieses ardido [u.ˈβje.ses aɾˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese ardido [u.ˈβje.se aɾˈði.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos ardido [u.ˈβje.se.mos aɾˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis ardido [u.ˈβje.sejs aɾˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen ardido [u.ˈβje.sen aɾˈði.ðo]
Futur (yo)   ardiere [aɾˈðje.ɾe] (tú/vos)   ardieres [aɾˈðje.ɾes] (él/ella/Ud.)   ardiere [aɾˈðje.ɾe] (nosostros-as)   ardiéremos [aɾˈðje.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   ardiereis [aɾˈðje.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   ardieren [aɾˈðje.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere ardido [u.ˈβje.ɾe aɾˈði.ðo] (tú/vos)   hubieres ardido [u.ˈβje.ɾes aɾˈði.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere ardido [u.ˈβje.ɾe aɾˈði.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos ardido [u.ˈβje.ɾe.mos aɾˈði.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis ardido [u.ˈβje.ɾejs aɾˈði.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren ardido [u.ˈβje.ɾen aɾˈði.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   arde  ardé [ˈaɾ.ðe] [aɾˈðe] (usted)   arda [ˈaɾ.ða] (nosostros-as)   ardamos [aɾˈða.mos] (vosostros-as)   arded [aɾˈðeð] (ustedes)   ardan [ˈaɾ.ðan]