Conjugaison:espagnol/aparear

Conjugaison en espagnol
aparear
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

aparear, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	aparear	[a.pa.ɾeˈaɾ]	haber	apareado	[aˌβeɾ a.pa.ɾeˈa.ðo]
Gérondif	apareando	[a.pa.ɾeˈan̪.do]	habiendo	apareado	[aˌβjen.do a.pa.ɾeˈa.ðo]
Participe passé	apareado	[a.pa.ɾeˈa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   apareo [a.paˈɾe.o] (tú/vos)  ou (vos)   apareas  apareás [a.paˈɾe.as] [a.pa.ɾeˈas] (él/ella/Ud.)   aparea [a.paˈɾe.a] (nosostros-as)   apareamos [a.pa.ɾeˈa.mos] (vosostros-as/os)   apareáis [a.pa.ɾeˈai̯s] (ellos-as/Uds.)   aparean [a.paˈɾe.an]	Passé composé (yo)   he apareado [e a.pa.ɾeˈa.ðo] (tú/vos)   has apareado [as a.pa.ɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha apareado [a a.pa.ɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   hemos apareado [ˈe.mos a.pa.ɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis apareado [a.ˈβejs a.pa.ɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han apareado [an a.pa.ɾeˈa.ðo]
Imparfait (yo)   apareaba [a.pa.ɾeˈa.βa] (tú/vos)   apareabas [a.pa.ɾeˈa.βas] (él/ella/Ud.)   apareaba [a.pa.ɾeˈa.βa] (nosostros-as)   apareábamos [a.pa.ɾeˈa.βa.mos] (vosostros-as/os)   apareabais [a.pa.ɾeˈa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   apareaban [a.pa.ɾeˈa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había apareado [a.ˈβi.a a.pa.ɾeˈa.ðo] (tú/vos)   habías apareado [a.ˈβi.as a.pa.ɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   había apareado [a.ˈβi.a a.pa.ɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   habíamos apareado [a.ˈβi.a.mos a.pa.ɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais apareado [a.ˈβi.ajs a.pa.ɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían apareado [a.ˈβi.an a.pa.ɾeˈa.ðo]
Passé simple (yo)   apareé [a.pa.ɾeˈe] (tú/vos)   apareaste [a.pa.ɾeˈas.te] (él/ella/Ud.)   apareó [a.pa.ɾeˈo] (nosostros-as)   apareamos [a.pa.ɾeˈa.mos] (vosostros-as/os)   apareasteis [a.pa.ɾeˈas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   aparearon [a.pa.ɾeˈa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube apareado [ˈu.βe a.pa.ɾeˈa.ðo] (tú/vos)   hubiste apareado [u.ˈβi.ste a.pa.ɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo apareado [ˈu.βo a.pa.ɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubimos apareado [u.ˈβi.mos a.pa.ɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis apareado [u.ˈβi.stejs a.pa.ɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron apareado [u.ˈβje.ɾon a.pa.ɾeˈa.ðo]
Futur simple (yo)   aparearé [a.pa.ɾe.aˈɾe] (tú/vos)   aparearás [a.pa.ɾe.aˈɾas] (él/ella/Ud.)   apareará [a.pa.ɾe.aˈɾa] (nosostros-as)   aparearemos [a.pa.ɾe.aˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   aparearéis [a.pa.ɾe.aˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   aparearán [a.pa.ɾe.aˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré apareado [a.ˈβɾe a.pa.ɾeˈa.ðo] (tú/vos)   habrás apareado [a.ˈβɾas a.pa.ɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá apareado [a.ˈβɾa a.pa.ɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   habremos apareado [a.ˈβɾe.mos a.pa.ɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis apareado [a.ˈβɾejs a.pa.ɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán apareado [a.ˈβɾan a.pa.ɾeˈa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   aparearía [a.pa.ɾe.aˈɾi.a] (tú/vos)   aparearías [a.pa.ɾe.aˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   aparearía [a.pa.ɾe.aˈɾi.a] (nosostros-as)   aparearíamos [a.pa.ɾe.aˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   aparearíais [a.pa.ɾe.aˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   aparearían [a.pa.ɾe.aˈɾi.an]

Passé (yo)   habría apareado [a.ˈβɾi.a a.pa.ɾeˈa.ðo] (tú/vos)   habrías apareado [a.ˈβɾi.as a.pa.ɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría apareado [a.ˈβɾi.a a.pa.ɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   habríamos apareado [a.ˈβɾi.a.mos a.pa.ɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais apareado [a.ˈβɾi.ajs a.pa.ɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían apareado [a.ˈβɾi.an a.pa.ɾeˈa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   aparee [a.pa.ˈɾe.e] (tú/vos)  ou (vos)   aparees  apareés [a.pa.ˈɾe.es] [a.pa.ɾeˈes] (él/ella/Ud.)   aparee [a.pa.ˈɾe.e] (nosostros-as)   apareemos [a.pa.ɾeˈe.mos] (vosostros-as/os)   apareéis [a.pa.ɾeˈei̯s] (ellos-as/Uds.)   apareen [a.pa.ˈɾe.en]	Passé composé (yo)   haya apareado [ˈa.ja a.pa.ɾeˈa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas apareado  hayás apareado [ˈa.jas a.pa.ɾeˈa.ðo] [a.ˈjas a.pa.ɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya apareado [ˈa.ja a.pa.ɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   hayamos apareado [a.ˈja.mos a.pa.ɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis apareado [a.ˈjajs a.pa.ɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan apareado [ˈa.jan a.pa.ɾeˈa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   apareara [a.pa.ɾeˈa.ɾa] (tú/vos)   aparearas [a.pa.ɾeˈa.ɾas] (él/ella/Ud.)   apareara [a.pa.ɾeˈa.ɾa] (nosostros-as)   apareáramos [a.pa.ɾeˈa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   aparearais [a.pa.ɾeˈa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   aparearan [a.pa.ɾeˈa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera apareado [u.ˈβje.ɾa a.pa.ɾeˈa.ðo] (tú/vos)   hubieras apareado [u.ˈβje.ɾas a.pa.ɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera apareado [u.ˈβje.ɾa a.pa.ɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos apareado [u.ˈβje.ɾa.mos a.pa.ɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais apareado [u.ˈβje.ɾajs a.pa.ɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran apareado [u.ˈβje.ɾan a.pa.ɾeˈa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   aparease [a.pa.ɾeˈa.se] (tú/vos)   apareases [a.pa.ɾeˈa.ses] (él/ella/Ud.)   aparease [a.pa.ɾeˈa.se] (nosostros-as)   apareásemos [a.pa.ɾeˈa.se.mos] (vosostros-as/os)   apareaseis [a.pa.ɾeˈa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   apareasen [a.pa.ɾeˈa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese apareado [u.ˈβje.se a.pa.ɾeˈa.ðo] (tú/vos)   hubieses apareado [u.ˈβje.ses a.pa.ɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese apareado [u.ˈβje.se a.pa.ɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos apareado [u.ˈβje.se.mos a.pa.ɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis apareado [u.ˈβje.sejs a.pa.ɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen apareado [u.ˈβje.sen a.pa.ɾeˈa.ðo]
Futur (yo)   apareare [a.pa.ɾeˈa.ɾe] (tú/vos)   apareares [a.pa.ɾeˈa.ɾes] (él/ella/Ud.)   apareare [a.pa.ɾeˈa.ɾe] (nosostros-as)   apareáremos [a.pa.ɾeˈa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   apareareis [a.pa.ɾeˈa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   aparearen [a.pa.ɾeˈa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere apareado [u.ˈβje.ɾe a.pa.ɾeˈa.ðo] (tú/vos)   hubieres apareado [u.ˈβje.ɾes a.pa.ɾeˈa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere apareado [u.ˈβje.ɾe a.pa.ɾeˈa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos apareado [u.ˈβje.ɾe.mos a.pa.ɾeˈa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis apareado [u.ˈβje.ɾejs a.pa.ɾeˈa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren apareado [u.ˈβje.ɾen a.pa.ɾeˈa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   aparea  apareá [a.paˈɾe.a] [a.pa.ɾeˈa] (usted)   aparee [a.paˈɾe.e] (nosostros-as)   apareemos [a.pa.ɾeˈe.mos] (vosostros-as)   aparead [a.pa.ɾeˈað] (ustedes)   apareen [a.paˈɾe.en]