Conjugaison:espagnol/afeminar

Conjugaison en espagnol
afeminar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

afeminar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	afeminar	[a.fe.miˈnaɾ]	haber	afeminado	[aˌβeɾ a.fe.miˈna.ðo]
Gérondif	afeminando	[a.fe.miˈnan̪.do]	habiendo	afeminado	[aˌβjen.do a.fe.miˈna.ðo]
Participe passé	afeminado	[a.fe.miˈna.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   afemino [a.feˈmi.no] (tú/vos)  ou (vos)   afeminas  afeminás [a.feˈmi.nas] [a.fe.miˈnas] (él/ella/Ud.)   afemina [a.feˈmi.na] (nosostros-as)   afeminamos [a.fe.miˈna.mos] (vosostros-as/os)   afemináis [a.fe.miˈnai̯s] (ellos-as/Uds.)   afeminan [a.feˈmi.nan]	Passé composé (yo)   he afeminado [e a.fe.miˈna.ðo] (tú/vos)   has afeminado [as a.fe.miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   ha afeminado [a a.fe.miˈna.ðo] (nosotros-as)   hemos afeminado [ˈe.mos a.fe.miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habéis afeminado [a.ˈβejs a.fe.miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   han afeminado [an a.fe.miˈna.ðo]
Imparfait (yo)   afeminaba [a.fe.miˈna.βa] (tú/vos)   afeminabas [a.fe.miˈna.βas] (él/ella/Ud.)   afeminaba [a.fe.miˈna.βa] (nosostros-as)   afeminábamos [a.fe.miˈna.βa.mos] (vosostros-as/os)   afeminabais [a.fe.miˈna.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   afeminaban [a.fe.miˈna.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había afeminado [a.ˈβi.a a.fe.miˈna.ðo] (tú/vos)   habías afeminado [a.ˈβi.as a.fe.miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   había afeminado [a.ˈβi.a a.fe.miˈna.ðo] (nosotros-as)   habíamos afeminado [a.ˈβi.a.mos a.fe.miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habíais afeminado [a.ˈβi.ajs a.fe.miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían afeminado [a.ˈβi.an a.fe.miˈna.ðo]
Passé simple (yo)   afeminé [a.fe.miˈne] (tú/vos)   afeminaste [a.fe.miˈnas.te] (él/ella/Ud.)   afeminó [a.fe.miˈno] (nosostros-as)   afeminamos [a.fe.miˈna.mos] (vosostros-as/os)   afeminasteis [a.fe.miˈnas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   afeminaron [a.fe.miˈna.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube afeminado [ˈu.βe a.fe.miˈna.ðo] (tú/vos)   hubiste afeminado [u.ˈβi.ste a.fe.miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo afeminado [ˈu.βo a.fe.miˈna.ðo] (nosotros-as)   hubimos afeminado [u.ˈβi.mos a.fe.miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis afeminado [u.ˈβi.stejs a.fe.miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron afeminado [u.ˈβje.ɾon a.fe.miˈna.ðo]
Futur simple (yo)   afeminaré [a.fe.mi.naˈɾe] (tú/vos)   afeminarás [a.fe.mi.naˈɾas] (él/ella/Ud.)   afeminará [a.fe.mi.naˈɾa] (nosostros-as)   afeminaremos [a.fe.mi.naˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   afeminaréis [a.fe.mi.naˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   afeminarán [a.fe.mi.naˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré afeminado [a.ˈβɾe a.fe.miˈna.ðo] (tú/vos)   habrás afeminado [a.ˈβɾas a.fe.miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá afeminado [a.ˈβɾa a.fe.miˈna.ðo] (nosotros-as)   habremos afeminado [a.ˈβɾe.mos a.fe.miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habréis afeminado [a.ˈβɾejs a.fe.miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán afeminado [a.ˈβɾan a.fe.miˈna.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   afeminaría [a.fe.mi.naˈɾi.a] (tú/vos)   afeminarías [a.fe.mi.naˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   afeminaría [a.fe.mi.naˈɾi.a] (nosostros-as)   afeminaríamos [a.fe.mi.naˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   afeminaríais [a.fe.mi.naˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   afeminarían [a.fe.mi.naˈɾi.an]

Passé (yo)   habría afeminado [a.ˈβɾi.a a.fe.miˈna.ðo] (tú/vos)   habrías afeminado [a.ˈβɾi.as a.fe.miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   habría afeminado [a.ˈβɾi.a a.fe.miˈna.ðo] (nosotros-as)   habríamos afeminado [a.ˈβɾi.a.mos a.fe.miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habríais afeminado [a.ˈβɾi.ajs a.fe.miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían afeminado [a.ˈβɾi.an a.fe.miˈna.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   afemine [a.fe.ˈmi.ne] (tú/vos)  ou (vos)   afemines  afeminés [a.fe.ˈmi.nes] [a.fe.miˈnes] (él/ella/Ud.)   afemine [a.fe.ˈmi.ne] (nosostros-as)   afeminemos [a.fe.miˈne.mos] (vosostros-as/os)   afeminéis [a.fe.miˈnei̯s] (ellos-as/Uds.)   afeminen [a.fe.ˈmi.nen]	Passé composé (yo)   haya afeminado [ˈa.ja a.fe.miˈna.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas afeminado  hayás afeminado [ˈa.jas a.fe.miˈna.ðo] [a.ˈjas a.fe.miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   haya afeminado [ˈa.ja a.fe.miˈna.ðo] (nosotros-as)   hayamos afeminado [a.ˈja.mos a.fe.miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis afeminado [a.ˈjajs a.fe.miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan afeminado [ˈa.jan a.fe.miˈna.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   afeminara [a.fe.miˈna.ɾa] (tú/vos)   afeminaras [a.fe.miˈna.ɾas] (él/ella/Ud.)   afeminara [a.fe.miˈna.ɾa] (nosostros-as)   afemináramos [a.fe.miˈna.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   afeminarais [a.fe.miˈna.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   afeminaran [a.fe.miˈna.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera afeminado [u.ˈβje.ɾa a.fe.miˈna.ðo] (tú/vos)   hubieras afeminado [u.ˈβje.ɾas a.fe.miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera afeminado [u.ˈβje.ɾa a.fe.miˈna.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos afeminado [u.ˈβje.ɾa.mos a.fe.miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais afeminado [u.ˈβje.ɾajs a.fe.miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran afeminado [u.ˈβje.ɾan a.fe.miˈna.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   afeminase [a.fe.miˈna.se] (tú/vos)   afeminases [a.fe.miˈna.ses] (él/ella/Ud.)   afeminase [a.fe.miˈna.se] (nosostros-as)   afeminásemos [a.fe.miˈna.se.mos] (vosostros-as/os)   afeminaseis [a.fe.miˈna.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   afeminasen [a.fe.miˈna.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese afeminado [u.ˈβje.se a.fe.miˈna.ðo] (tú/vos)   hubieses afeminado [u.ˈβje.ses a.fe.miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese afeminado [u.ˈβje.se a.fe.miˈna.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos afeminado [u.ˈβje.se.mos a.fe.miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis afeminado [u.ˈβje.sejs a.fe.miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen afeminado [u.ˈβje.sen a.fe.miˈna.ðo]
Futur (yo)   afeminare [a.fe.miˈna.ɾe] (tú/vos)   afeminares [a.fe.miˈna.ɾes] (él/ella/Ud.)   afeminare [a.fe.miˈna.ɾe] (nosostros-as)   afemináremos [a.fe.miˈna.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   afeminareis [a.fe.miˈna.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   afeminaren [a.fe.miˈna.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere afeminado [u.ˈβje.ɾe a.fe.miˈna.ðo] (tú/vos)   hubieres afeminado [u.ˈβje.ɾes a.fe.miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere afeminado [u.ˈβje.ɾe a.fe.miˈna.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos afeminado [u.ˈβje.ɾe.mos a.fe.miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis afeminado [u.ˈβje.ɾejs a.fe.miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren afeminado [u.ˈβje.ɾen a.fe.miˈna.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   afemina  afeminá [a.feˈmi.na] [a.fe.miˈna] (usted)   afemine [a.feˈmi.ne] (nosostros-as)   afeminemos [a.fe.miˈne.mos] (vosostros-as)   afeminad [a.fe.miˈnað] (ustedes)   afeminen [a.feˈmi.nen]