Conjugaison:espagnol/acotar

Conjugaison en espagnol
acotar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

acotar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	acotar	[a.koˈtaɾ]	haber	acotado	[aˌβeɾ a.koˈta.ðo]
Gérondif	acotando	[a.koˈtan̪.do]	habiendo	acotado	[aˌβjen.do a.koˈta.ðo]
Participe passé	acotado	[a.koˈta.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   acoto [aˈko.to] (tú/vos)  ou (vos)   acotas  acotás [aˈko.tas] [a.koˈtas] (él/ella/Ud.)   acota [aˈko.ta] (nosostros-as)   acotamos [a.koˈta.mos] (vosostros-as/os)   acotáis [a.koˈtai̯s] (ellos-as/Uds.)   acotan [aˈko.tan]	Passé composé (yo)   he acotado [e a.koˈta.ðo] (tú/vos)   has acotado [as a.koˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   ha acotado [a a.koˈta.ðo] (nosotros-as)   hemos acotado [ˈe.mos a.koˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habéis acotado [a.ˈβejs a.koˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   han acotado [an a.koˈta.ðo]
Imparfait (yo)   acotaba [a.koˈta.βa] (tú/vos)   acotabas [a.koˈta.βas] (él/ella/Ud.)   acotaba [a.koˈta.βa] (nosostros-as)   acotábamos [a.koˈta.βa.mos] (vosostros-as/os)   acotabais [a.koˈta.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   acotaban [a.koˈta.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había acotado [a.ˈβi.a a.koˈta.ðo] (tú/vos)   habías acotado [a.ˈβi.as a.koˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   había acotado [a.ˈβi.a a.koˈta.ðo] (nosotros-as)   habíamos acotado [a.ˈβi.a.mos a.koˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habíais acotado [a.ˈβi.ajs a.koˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían acotado [a.ˈβi.an a.koˈta.ðo]
Passé simple (yo)   acoté [a.koˈte] (tú/vos)   acotaste [a.koˈtas.te] (él/ella/Ud.)   acotó [a.koˈto] (nosostros-as)   acotamos [a.koˈta.mos] (vosostros-as/os)   acotasteis [a.koˈtas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   acotaron [a.koˈta.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube acotado [ˈu.βe a.koˈta.ðo] (tú/vos)   hubiste acotado [u.ˈβi.ste a.koˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo acotado [ˈu.βo a.koˈta.ðo] (nosotros-as)   hubimos acotado [u.ˈβi.mos a.koˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis acotado [u.ˈβi.stejs a.koˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron acotado [u.ˈβje.ɾon a.koˈta.ðo]
Futur simple (yo)   acotaré [a.ko.taˈɾe] (tú/vos)   acotarás [a.ko.taˈɾas] (él/ella/Ud.)   acotará [a.ko.taˈɾa] (nosostros-as)   acotaremos [a.ko.taˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   acotaréis [a.ko.taˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   acotarán [a.ko.taˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré acotado [a.ˈβɾe a.koˈta.ðo] (tú/vos)   habrás acotado [a.ˈβɾas a.koˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá acotado [a.ˈβɾa a.koˈta.ðo] (nosotros-as)   habremos acotado [a.ˈβɾe.mos a.koˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habréis acotado [a.ˈβɾejs a.koˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán acotado [a.ˈβɾan a.koˈta.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   acotaría [a.ko.taˈɾi.a] (tú/vos)   acotarías [a.ko.taˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   acotaría [a.ko.taˈɾi.a] (nosostros-as)   acotaríamos [a.ko.taˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   acotaríais [a.ko.taˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   acotarían [a.ko.taˈɾi.an]

Passé (yo)   habría acotado [a.ˈβɾi.a a.koˈta.ðo] (tú/vos)   habrías acotado [a.ˈβɾi.as a.koˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habría acotado [a.ˈβɾi.a a.koˈta.ðo] (nosotros-as)   habríamos acotado [a.ˈβɾi.a.mos a.koˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habríais acotado [a.ˈβɾi.ajs a.koˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían acotado [a.ˈβɾi.an a.koˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   acote [a.ˈko.te] (tú/vos)  ou (vos)   acotes  acotés [a.ˈko.tes] [a.koˈtes] (él/ella/Ud.)   acote [a.ˈko.te] (nosostros-as)   acotemos [a.koˈte.mos] (vosostros-as/os)   acotéis [a.koˈtei̯s] (ellos-as/Uds.)   acoten [a.ˈko.ten]	Passé composé (yo)   haya acotado [ˈa.ja a.koˈta.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas acotado  hayás acotado [ˈa.jas a.koˈta.ðo] [a.ˈjas a.koˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   haya acotado [ˈa.ja a.koˈta.ðo] (nosotros-as)   hayamos acotado [a.ˈja.mos a.koˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis acotado [a.ˈjajs a.koˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan acotado [ˈa.jan a.koˈta.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   acotara [a.koˈta.ɾa] (tú/vos)   acotaras [a.koˈta.ɾas] (él/ella/Ud.)   acotara [a.koˈta.ɾa] (nosostros-as)   acotáramos [a.koˈta.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   acotarais [a.koˈta.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   acotaran [a.koˈta.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera acotado [u.ˈβje.ɾa a.koˈta.ðo] (tú/vos)   hubieras acotado [u.ˈβje.ɾas a.koˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera acotado [u.ˈβje.ɾa a.koˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos acotado [u.ˈβje.ɾa.mos a.koˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais acotado [u.ˈβje.ɾajs a.koˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran acotado [u.ˈβje.ɾan a.koˈta.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   acotase [a.koˈta.se] (tú/vos)   acotases [a.koˈta.ses] (él/ella/Ud.)   acotase [a.koˈta.se] (nosostros-as)   acotásemos [a.koˈta.se.mos] (vosostros-as/os)   acotaseis [a.koˈta.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   acotasen [a.koˈta.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese acotado [u.ˈβje.se a.koˈta.ðo] (tú/vos)   hubieses acotado [u.ˈβje.ses a.koˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese acotado [u.ˈβje.se a.koˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos acotado [u.ˈβje.se.mos a.koˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis acotado [u.ˈβje.sejs a.koˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen acotado [u.ˈβje.sen a.koˈta.ðo]
Futur (yo)   acotare [a.koˈta.ɾe] (tú/vos)   acotares [a.koˈta.ɾes] (él/ella/Ud.)   acotare [a.koˈta.ɾe] (nosostros-as)   acotáremos [a.koˈta.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   acotareis [a.koˈta.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   acotaren [a.koˈta.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere acotado [u.ˈβje.ɾe a.koˈta.ðo] (tú/vos)   hubieres acotado [u.ˈβje.ɾes a.koˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere acotado [u.ˈβje.ɾe a.koˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos acotado [u.ˈβje.ɾe.mos a.koˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis acotado [u.ˈβje.ɾejs a.koˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren acotado [u.ˈβje.ɾen a.koˈta.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   acota  acotá [aˈko.ta] [a.koˈta] (usted)   acote [aˈko.te] (nosostros-as)   acotemos [a.koˈte.mos] (vosostros-as)   acotad [a.koˈtað] (ustedes)   acoten [aˈko.ten]