-εῖον
: -είο
Étymologie
[modifier le wikicode]- Neutre de -εῖος.
Suffixe
[modifier le wikicode]| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | -εῖον | τὰ | -εῖα | τὼ | -είω |
| Vocatif | -εῖον | -εῖα | -είω | |||
| Accusatif | τὸ | -εῖον | τὰ | -εῖα | τὼ | -είω |
| Génitif | τοῦ | -είου | τῶν | -είων | τοῖν | -είοιν |
| Datif | τῷ | -είῳ | τοῖς | -είοις | τοῖν | -είοιν |
-εῖον, -eîon *\ˈeːˌ.on\ neutre
- Suffixe indiquant un lieu caractéristique.
Variantes
[modifier le wikicode]- -ήϊον (Ionien)
Dérivés
[modifier le wikicode]- ἀγγεῖον
- βιβλιοπωλεῖον
- γεροντοκομεῖον
- γλωσσοκομεῖον
- ἐργαλεῖον
- ζωγραφεῖον
- ἡφαιστεῖον
- θεσμοθετεῖον
- ἰχθυεῖον
- κουρεῖον
- Λεωκόρειον
- μαντεῖον
- Μαυσωλεῖον
- μιλτεῖον
- μνημεῖον
- μορμολυκεῖον
- Μουσεῖον
- νοσοκομεῖον
- πανδοκεῖον
- πορνεῖον
- προσωπεῖον
- πτωχοτροφεῖον
- σιδηρουργεῖον
- σκαφεῖον
- σταφυλοβολεῖον
- στοιχεῖον
- σχολεῖον
- τυροκομεῖον
- τυροφορεῖον
- χαλκουργεῖον
- χοιροκομεῖον