Aller au contenu

ἀποπομπαῖος

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Mot dérivé de ἀποπομπή, apopompḗ (« renvoi »), avec le suffixe -αῖος, -aîos.
cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ἀποπομπαῖος ἀποπομπαί ἀποπομπαῖον
vocatif ἀποπομπαῖε ἀποπομπαί ἀποπομπαῖον
accusatif ἀποπομπαῖον ἀποπομπαίᾱν ἀποπομπαῖον
génitif ἀποπομπαίου ἀποπομπαίᾱς ἀποπομπαίου
datif ἀποπομπαί ἀποπομπαί ἀποπομπαί
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ἀποπομπαίω ἀποπομπαί ἀποπομπαίω
vocatif ἀποπομπαίω ἀποπομπαίω ἀποπομπαίω
accusatif ἀποπομπαίω ἀποπομπαί ἀποπομπαίω
génitif ἀποπομπαίοιν ἀποπομπαίαιν ἀποπομπαίοιν
datif ἀποπομπαίοιν ἀποπομπαίαιν ἀποπομπαίοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ἀποπομπαῖοι ἀποπομπαῖαι ἀποπομπαῖ
vocatif ἀποπομπαῖοι ἀποπομπαῖαι ἀποπομπαῖ
accusatif ἀποπομπαίους ἀποπομπαίᾱς ἀποπομπαί
génitif ἀποπομπαίων ἀποπομπαίων ἀποπομπαίων
datif ἀποπομπαίοις ἀποπομπαίαις ἀποπομπαίοις

ἀποπομπαῖος, apopompaîos *\a.po.pom.pâi̯.os\

  1. Ce qui emporte (le mal).
    • ἀποπομπαῖος τράγος
      bouc émissaire

Apparentés étymologiques

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]