ἀμβρόσιος

Grec ancien

Étymologie

De ἄμβροτος, ámbrotos (« immortel »).

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἀμβρόσιος		ἀμβροσίᾱ		ἀμβρόσιον
vocatif		ἀμβρόσιε		ἀμβροσίᾱ		ἀμβρόσιον
accusatif		ἀμβρόσιον		ἀμβροσίᾱν		ἀμβρόσιον
génitif		ἀμβροσίου		ἀμβροσίᾱς		ἀμβροσίου
datif		ἀμβροσίῳ		ἀμβροσίᾳ		ἀμβροσίῳ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἀμβροσίω		ἀμβροσίᾱ		ἀμβροσίω
vocatif		ἀμβροσίω		ἀμβροσίω		ἀμβροσίω
accusatif		ἀμβροσίω		ἀμβροσίᾱ		ἀμβροσίω
génitif		ἀμβροσίοιν		ἀμβροσίαιν		ἀμβροσίοιν
datif		ἀμβροσίοιν		ἀμβροσίαιν		ἀμβροσίοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἀμβρόσιοι		ἀμβρόσιαι		ἀμβρόσιᾱ
vocatif		ἀμβρόσιοι		ἀμβρόσιαι		ἀμβρόσιᾱ
accusatif		ἀμβροσίους		ἀμβροσίᾱς		ἀμβροσίᾱ
génitif		ἀμβροσίων		ἀμβροσίων		ἀμβροσίων
datif		ἀμβροσίοις		ἀμβροσίαις		ἀμβροσίοις

ἀμβρόσιος, ambrósios

1. (Mort) Immortel.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
2. (Mythologie) Divin.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

• ἀθάνατος

Dérivés

• ἀμβροσία

Prononciation

• *\am.bró.si.os\ (Attique (V^e siècle av. J.-C.))
• *\amˈbro.si.os\ (Koinè, Égypte (I^er siècle))
• *\amˈbro.si.os\ (Koinè (IV^e siècle))
• *\amˈbro.si.os\ (Byzance (X^e siècle))
• *\amˈbro.si.os\ (Constantinople (XV^e siècle))

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage