σεισμός
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du grec ancien σεισμός, seismós.
Nom commun
[modifier le wikicode]| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | σεισμός | οι | σεισμοί |
| Génitif | του | σεισμού | των | σεισμών |
| Accusatif | τον | σεισμό | τους | σεισμούς |
| Vocatif | σεισμέ | σεισμοί | ||
σεισμός (sismós) \si.ˈzmɔs\ masculin
- Tremblement de terre.
Οι κάτοικοι της πόλης βγήκαν αναστωμένοι από τα σπίτια τους, όταν σημειώθηκε ο ισχυρός σεισμός των 7,4 Ρίχτερ.
- Les habitants de la ville sont sortis très inquiets de chez eux, lors du puissant tremblement de terre de 7,4 degrés sur l'échelle de Richter.
Dérivés
[modifier le wikicode]Références
[modifier le wikicode]- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (σεισμός)
Étymologie
[modifier le wikicode]Nom commun
[modifier le wikicode]| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | σεισμός | οἱ | σεισμοί | τὼ | σεισμώ |
| Vocatif | σεισμέ | σεισμοί | σεισμώ | |||
| Accusatif | τὸν | σεισμόν | τοὺς | σεισμούς | τὼ | σεισμώ |
| Génitif | τοῦ | σεισμοῦ | τῶν | σεισμῶν | τοῖν | σεισμοῖν |
| Datif | τῷ | σεισμῷ | τοῖς | σεισμοῖς | τοῖν | σεισμοῖν |
σεισμός, seismós *\seːismos\ masculin
- Ébranlement, commotion.
- (Par extension) Tremblement de terre.
ἡμέρη τε ἐγίνετο καὶ ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι σεισμὸς ἐγένετο ἔν τε τῇ γῇ καὶ τῇ θαλάσσῃ.
— (Hérodote, Histoires ; traduction)- Le jour parut, et, au moment que le soleil se levait, il y eut un tremblement de terre qu’on sentit aussi sur mer.
Références
[modifier le wikicode]- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « σεισμός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage