πρᾶτος

Grec ancien

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πρᾶτος		πράτη		πρᾶτον
vocatif		πρᾶτε		πράτη		πρᾶτον
accusatif		πρᾶτον		πράτην		πρᾶτον
génitif		πράτου		πράτης		πράτου
datif		πράτῳ		πράτῃ		πράτῳ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πράτω		πράτα		πράτω
vocatif		πράτω		πράτα		πράτω
accusatif		πράτω		πράτα		πράτω
génitif		πράτοιν		πράταιν		πράτοιν
datif		πράτοιν		πράταιν		πράτοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πρᾶτοι		πρᾶται		πρᾶτα
vocatif		πρᾶτοι		πρᾶται		πρᾶτα
accusatif		πράτους		πράταις		πρᾶτα
génitif		πράτων		πράτων		πράτων
datif		πράτοις		πράτοις		πράτοις

πρᾶτος, prâtos *\ˈpraːˌ.tos\

1. Forme dorienne de πρῶτος.