πελιός

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de πελός, pelós (« sombre »), avec le suffixe -ιος, -ios.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πελιός		πελιά		πελιόν
vocatif		πελιέ		πελιά		πελιόν
accusatif		πελιόν		πελιάν		πελιόν
génitif		πελιοῦ		πελιᾶς		πελιοῦ
datif		πελιῷ		πελιᾷ		πελιῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πελιώ		πελιά		πελιώ
vocatif		πελιώ		πελιά		πελιώ
accusatif		πελιώ		πελιά		πελιώ
génitif		πελιοῖν		πελιαῖν		πελιοῖν
datif		πελιοῖν		πελιαῖν		πελιοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πελιοί		πελιαί		πελιά
vocatif		πελιοί		πελιαί		πελιά
accusatif		πελιούς		πελιάς		πελιά
génitif		πελιῶν		πελιῶν		πελιῶν
datif		πελιοῖς		πελιαῖς		πελιοῖς

πελιός, peliós

1. (Colorimétrie) Livide, bleuâtre, noirâtre.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

• πελείους, πελιδνός, πολιός

Vocabulaire apparenté par le sens

• πελλός
• πελίας
• πελιότης

Prononciation

• *\pe.li.ós\ (Attique (V^e siècle av. J.-C.))
• *\pe.liˈos\ (Koinè, Égypte (I^er siècle))
• *\pe.liˈos\ (Koinè (IV^e siècle))
• *\pe.liˈos\ (Byzance (X^e siècle))
• *\pe.liˈos\ (Constantinople (XV^e siècle))

Références

• « πελιός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage