μετάκοινος

Grec ancien

Étymologie

Mot composé de μετά, metá (« parmi ») et de κοινός, koinís (« commun »).

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		μετάκοινος		[[{{{2}}}α|{{{2}}}α]]		μετάκοινον
vocatif		μετάκοινε		[[{{{2}}}α|{{{2}}}α]]		μετάκοινον
accusatif		μετάκοινον		[[{{{2}}}αν|{{{2}}}αν]]		μετάκοινον
génitif		[[{{{2}}}ου|{{{2}}}ου]]		[[{{{2}}}ας|{{{2}}}ας]]		[[{{{2}}}ου|{{{2}}}ου]]
datif		[[{{{2}}}ῳ|{{{2}}}ῳ]]		[[{{{2}}}ᾳ|{{{2}}}ᾳ]]		[[{{{2}}}ῳ|{{{2}}}ῳ]]
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		[[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]]		[[{{{2}}}α|{{{2}}}α]]		[[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]]
vocatif		[[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]]		[[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]]		[[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]]
accusatif		[[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]]		[[{{{2}}}α|{{{2}}}α]]		[[{{{2}}}ω|{{{2}}}ω]]
génitif		[[{{{2}}}οιν|{{{2}}}οιν]]		[[{{{2}}}αιν|{{{2}}}αιν]]		[[{{{2}}}οιν|{{{2}}}οιν]]
datif		[[{{{2}}}οιν|{{{2}}}οιν]]		[[{{{2}}}αιν|{{{2}}}αιν]]		[[{{{2}}}οιν|{{{2}}}οιν]]
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		μετάκοινοι		μετάκοιναι		μετάκοινα
vocatif		μετάκοινοι		μετάκοιναι		μετάκοινα
accusatif		[[{{{2}}}ους|{{{2}}}ους]]		[[{{{2}}}ας|{{{2}}}ας]]		[[{{{2}}}α|{{{2}}}α]]
génitif		[[{{{2}}}ων|{{{2}}}ων]]		[[{{{2}}}ων|{{{2}}}ων]]		[[{{{2}}}ων|{{{2}}}ων]]
datif		[[{{{2}}}οις|{{{2}}}οις]]		[[{{{2}}}αις|{{{2}}}αις]]		[[{{{2}}}οις|{{{2}}}οις]]

μετάκοινος, metákoinos *\Prononciation ?\

1. Participant, qui prend part.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

• « μετάκοινος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage