δημαγωγικός

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de δημαγωγός, dēmagōgós, avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		δημαγωγικός		δημαγωγική		δημαγωγικόν
vocatif		δημαγωγικέ		δημαγωγική		δημαγωγικόν
accusatif		δημαγωγικόν		δημαγωγικήν		δημαγωγικόν
génitif		δημαγωγικοῦ		δημαγωγικῆς		δημαγωγικοῦ
datif		δημαγωγικῷ		δημαγωγικῇ		δημαγωγικῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		δημαγωγικώ		δημαγωγικά		δημαγωγικώ
vocatif		δημαγωγικώ		δημαγωγικά		δημαγωγικώ
accusatif		δημαγωγικώ		δημαγωγικά		δημαγωγικώ
génitif		δημαγωγικοῖν		δημαγωγικαῖν		δημαγωγικοῖν
datif		δημαγωγικοῖν		δημαγωγικαῖν		δημαγωγικοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		δημαγωγικοί		δημαγωγικαί		δημαγωγικά
vocatif		δημαγωγικοί		δημαγωγικαί		δημαγωγικά
accusatif		δημαγωγικούς		δημαγωγικάς		δημαγωγικά
génitif		δημαγωγικῶν		δημαγωγικῶν		δημαγωγικῶν
datif		δημαγωγικοῖς		δημαγωγικαῖς		δημαγωγικοῖς

δημαγωγικός, dēmagōgikós

1. Démagogique, de démagogue.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Prononciation

• *\dɛː.ma.ɡɔː.ɡi.kós\ (Attique (V^e siècle av. J.-C.))
• *\de.ma.ɡo.ɡiˈkos\ (Koinè, Égypte (I^er siècle))
• *\ði.ma.ɣo.ɣiˈkos\ (Koinè (IV^e siècle))
• *\ði.ma.ɣo.ʝiˈkos\ (Byzance (X^e siècle))
• *\ði.ma.ɣo.ʝiˈkos\ (Constantinople (XV^e siècle))

Références

• « δημαγωγικός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage